สามสิงห์สยบไพรี ตอนที่ 5

นายตำรวจหนุ่มมือปราบเบิกตากว้าง เข็มแหลมชำแรกผิวหนังฉีดน้ำยาสลบเข้าไปหมดหลอด อติรุจดิ้นชักกระตุกควยอ่อนส่ายไปส่ายมา ได้ยินเสียงโครมครามโหวกเหวกโวยวายก่อนสติสัมปชัญญะจะดับลง..................อังเดรเหยียบคันเร่งจนมิด ข้อมูลจากเหงียนดุยโฮลูกน้องยิ่งทำให้มั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าอติรุจกำลังตกอยู่ในอันตราย เขาสมทบกับปราการและก้องภพพร้อมตำรวจสี่นายที่ด้านล่างของคอนโด ทั้งหมดเร่งรีบบุกขึ้นไป ประตูถูกกระแทกเปิดออกอย่างแรง ด้วยความเป็นห่วงเพื่อนปราการกับก้องภพถลันเข้าไปในห้องก่อน ปืนในมือกระชับแน่น อังเดรกับตำรวจที่เหลือระวังหลัง

“พี่รุจ”  ก้องภพตะโกนลั่นเมื่อเห็นหมวดริสากำลังล็อคกุญแจมืออติรุจที่ไม่ได้สติ  ริสาหันหลังมองตกใจ ทันใดเสียงปืนจากระเบียงก็สาดเข้ามาในห้อง

“ปัง ๆๆๆๆๆๆๆ”  เงาคนไหววูบวาบ ทั้งหมดก้มตัวหลบลูกกระสุนกันจ้าละหวั่น ขณะเดียวกันแก๊สน้ำตาก็ถูกโยนเข้ามาจากด้านหน้าประตูควันหนาลอยคละคลุ้ง  ริสาเห็นโอกาสทองรีบกลั้นลมหายใจพุ่งตัวผ่านกัปตันอังเดรไม่ต่างจากแมวป่า แต่ก้องภพที่จ้องไม่วางตาลั่นปืนใส่ร่างปราดเปรียวทันที

“โอ๊ยยย”  ลูกปืนบดหัวเข่านางวายร้ายแหลกละเอียด ท่ามกลางความโกลาหลทั้งควันแก๊สและเสียงปืน ร่างใหญ่วิ่งเข้ามาหนีบร่างริสาไว้แล้วพุ่งออกจากประตูอย่างรวดเร็ว  เมื่อควันแก๊สจางเสียงปืนสงบลง ริสาก็ไร้ร่องรอยทิ้งไว้เพียงรอยเลือดหย่อมใหญ่กับชายชุดดำสองคนนอนตายคาระเบียงส่วนพวกปราการปลอดภัยดีทุกคน 

“พี่รุจ..พี่รุจ...พี่รุจ”  ก้องภพเข่ยาตัวอติรุจสามสี่ครั้งสีหน้าร้อนรุ่ม ปราการเข้ามาถอดกุญแจมือเพื่อนรักออกโทรศัพท์เรียกรถพยาบาล

“ขอบคุณนะครับ ถ้าไม่ได้กัปตัน ไอ้รุจต้องแย่แน่ ๆ”  ปราการเอ่ยขอบคุณสายลับต่างชาติ

“ไม่เป็นไรครับ...ผมสงสัยหมวดริสานานแล้วตั้งแต่เธอไปหาผม จนแน่ใจว่าหล่อนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ก็ตอนที่รู้ว่าอวัยวะที่ถูกตัดไม่ใช่ของผู้กองเชิงชาญ..นี่ครับหลักฐานที่ได้จากคอมพิวเตอร์ ส่วนใหญ่เป็นรายละเอียดแผนการ รายชื่อนายตำรวจหลายนายที่ส่งให้แก๊งค์แม่หม้ายดำ”  กัปตันอังเดรยื่นแผ่นดิสก์ให้ปราการ

“แก๊งค์แม่หม้ายดำ”  ปราการทวนคำไม่เคยได้ยินมาก่อน

“แล้วกัปตันรู้ได้ยังไงครับว่าคืนนี้ไอ้รุจจะโดนเล่นงาน”  ชัชถามสงสัย

“ทีแรกก็ยังไม่แน่ใจครับ  รู้สึกแปลกใจที่ผู้กองอติรุจไม่รับโทรศัพท์ พอได้รับข่าวจากเหงียน....เอ่อลูกน้องผมที่หายตัวไปก็คิดว่าไม่ผิดแน่”  กัปตันอังเดรอธิบายเรื่องราวทั้งหมดรวมทั้งเหงียนดุยโฮที่หลบหนีการจับกุมจากพวกแม่หม้ายดำอย่างละเอียด.................

 ริสาถูกวางนอนบนเบาะรถร้องครางเจ็บปวดจากแผลกระสุน 

“บุญมา”  หล่อนเรียกอ่อนล้า  บุญมาที่เป็นคนส่งผู้กำกับวิเชียรลงนรกประคองหัวริสาที่เป็นทั้งนายและเมียรักไว้

“จุ๊ ๆๆๆ”  มันทำมือห้ามไม่ให้พูด  ริสาถอนหายใจแรงรู้สึกผิดหวังที่งานไม่สำเร็จ แต่รู้สึกแค้นก้องภพมากกว่าที่ทำให้หล่อนบาดเจ็บ พยายามกล้ำกลืนความเจ็บปวดไว้แต่ในที่สุดก็หมดสติไปเพราะพิษบาดแผลและควันแก๊สน้ำตา

................................

อติรุจสะดุ้งตื่นท่ามกลางความโล่งใจของทุกคนโดยเฉพาะก้องภพที่ไม่ยอมห่างจากเตียง

“ผมขอโทษครับท่านที่ประมาทเกือบทำให้เสียเรื่อง”  อติรุจพูดเมื่อเห็นผู้การเพลงรบ

“ไม่มีใครโทษคุณหรอกผู้กอง  ใครจะไปคิดว่าหมวดริสาจะเป็นพวกแม่หม้ายดำ..ดีที่กัปตันอังเดรไหวตัวทัน”  เพลงรบบอก อติรุจมองฝรั่งสายลับผงกหัวขอบคุณ

“เอาละ...อย่างน้อยก็ยังมีข่าวดีที่สายลับเหงียนดุยโฮหนีออกมาได้”  ผู้การเพลงรบพูดต่อร่ำลาเพื่อจะไปเยี่ยมสายลับหนุ่มที่นอนเจ็บอยู่อีกห้อง  พอผู้การออกไปแล้วก็เหลือปราการกับก้องภพสองคน

“คิดไม่ถึงจริง ๆ ว่าริสาจะเป็นนางนกต่อ ไอ้ชาญก็คงโดนหล่อนจัดการแน่” ชัชเปรยขึ้น อติรุจรู้สึกเสียววาบ ถ้าเพื่อน ๆ มาช่วยไม่ทัน เขาคงตกอยุ่ในสภาพเลวร้ายสุดคาดคิด

“แล้วรุ้งอยู่ไหนวะชัช..ไม่เห็นมาเยี่ยมกู....”  จู่ ๆ อติรุจก็เปลี่ยนเรื่องถามขึ้น

“เอ่อ..รุ้งบอกยังไม่ว่างวะเพื่อน”  ชัชอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ ไม่รู้ว่าสองคนงอนกันเรื่องอะไร

“ไม่เป็นไรพี่รุจ....เดี๋ยวคืนนี้ว่านน้องรักจะนอนเฝ้าพี่เอง..”  ก้องภพเสนอตัวมองพี่ชายสุดหล่อที่ทำหน้างง

“หมอยังไม่ให้พี่กลับบ้าน”   ว่านรีบบอกเหตุผลยิ้ม ๆ  แต่อติรุจทำหน้าเซ็งคิดถึงแฟนสาว.....................

หลังจากผู้การเพลงรบและกัปตันอังเดรออกไปแล้ว สายลับเวียดนามเหงียนดุยโฮก็ลุกขึ้นนั่ง จิตใจว้าวุ่นไม่รู้จะจัดการกับตัวเองยังไง มองดูนาฬิกาแล้วกดโทรศัพท์

“ตอนนี้กู...อ..เอ่อ..ผมอยู่โรงพยาบาล”  เขาบอกปลายสายพร้อมกับถ่ายวีดีโอตัวเองส่งไปด้วย

“อืมมมม...ชั้นรู้...แกอย่าลืมนะว่าชีวิตแกอยู่ในกำมือใคร....แค่ชั้นกดปลายนิ้วชีวิตเหี้ย ๆ ของแกก็จบ...คอยฟังแผนต่อไปให้ดี”  เสียงปลายสายตอบเยือกเย็น เช่นเดียวกับเหงียนที่ตัวเย็นวาบไม่กล้าเสี่ยงกับความอำมหิตของหม้ายดำ.......................

ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน ก้องภพลืมตาตื่นก็พบว่าตัวเองไม่ได้นอนเฝ้าอติรุจในโรงพยาบาล ไม่เพียงสถานที่ไม่คุ้นตาสิ่งที่ทำให้ตกใจสุดขีดก็คือร่างกายเขาเปลือยเปล่านอนอยู่บนเตียงแคบขยับไม่ได้ แถมบนร่างค่อนข้างขาวก็ถูกวางเรียงรายด้วยอาหารญี่ปุ่นนานาชนิดทั้งซูซิหลากหลายรส ซาชิมิ สารพัดสลัดแทบไม่เหลือช่องว่าง เขาหายใจหนัก ๆ มองหญิงสาวที่รายล้อมเตียง ทุกนางใส่ชุดชั้นในบางเบาเผยให้เห็นเรือนร่างอวบอัดรำไรแต่ใบหน้ากลับใส่หน้ากากตัวตลกไว้ มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่เปิดเผยวงหน้าขาวนวล  เขาจำได้แม่นหล่อนคือสาวสวยเซ็กซี่ในผับที่แอบใส่ยาปลุกเซ็กส์ในเบียร์ หน้าหวานซึ้งยิ้มบาง ๆ ค่อย ๆ ก้มลงอ้าปากงับซูซิพร้อมกับเลียสะดือวนไปวนมา

“อูยยยย..ซี้ดดดสส์”  ก้องภพสะดุ้งครางเสียวแต่ขยับร่างไม่ได้คล้ายถูกผีอำ พลันหญิงสาวที่สวมหน้ากากอีกคนยื่นหน้ามาใกล้ก่อนจะถอดหน้ากากออก

“ยูริ”  ก้องภพตะโกนสุดเสียง ยูริจริง ๆ เขาไม่ได้ฝันไป เสียงยังไม่ทันขาดหายยูริก็ประกบปากจูบดูดดื่ม

“อืมมมม..จ๊วบ ๆๆๆ”  ทั้งคู่บดปากกันสนุกท่ามกลางสาวเซ็กซี่และหญิงสาวหลายนางที่ปิดบังใบหน้าด้วยหน้ากาก ยูริยิ้มให้ก่อนจะเลื่อนหน้ามากินซูซิอีกคำ พลันในความมือที่ปลายเตียงก็ปรากฎร่างเปลือยเปล่าของชายหนุ่มเดินตรงมา  พอพ้นเงามืดเท่านั้นก้องภพก็อ้าปากค้าง ร่างเปลือยไม่ใช่ใครอื่น พี่รุจของเขานั่นเอง นายตำรวจหนุ่มส่งรอยยิ้มเท่ห์ก่อนจะขยับตัวประชิดยูริประกบปากแลกลิ้นกันอย่างเมามัน

“พี่รุจ”  ก้องภพครางไม่เชื่อสายตาตัวเอง เป็นไปไม่ได้พี่รุจกับยูริจะ.....เขาไม่ได้ฝันแน่ ๆ มองดูร่างบึกบึนของพี่ชายสุดหล่อที่สมส่วนด้วยมัดกล้าม แผงอกที่มีขนสวยงามลามแผ่ไปถึงหน้าท้องเป็นริ้วลอน โคนขาแข็งแรงรับร่างกายช่วงล่างไว้อย่างเหมาะสม อดไม่ได้ที่จะมองความเป็นชายที่ยาวใหญ่กว่าเจ็ดนิ้วแข็งโด่น้ำเมือกใส ๆ ละเลงหัวถอกแวววาว พวงกระโปกรกขนแกว่งไกวโทงเทง หมอยหยาบดกดำแผ่กว้างเกือบเต็มหัวเหน่า ใบหน้าหล่อคมสันด้วยเคราเขียวขยับตามแรงจุมพิตอันเร่าร้อน อารมณ์พิศวาสตรงหน้าทำให้น้องชายก้องภพตื่นตัวเต็มที่ ปลายหัวปริ่มด้วยน้ำชุ่มฉ่ำ  เขาหลับตาครางอยากชักว่าวให้ตัวเองแต่ก็ติดตรงที่ขยับไม่ได้ ทันใดจู่ ๆ ที่แก่นกายกลางตัวก็โดนอะไรอุ่น ๆ สัมผัส เผลอครางเบา ๆ  เผยอตาขึ้นช้า ๆ แล้วก็ต้องตกตะลึงเหมือนโดนสิบล้อชน  ควยขนาดห้านิ้วครึ่งกำลังถูกปากแมน ๆ ของพี่รุจคนเก่งขย้อนอมหัวเข้าไปทั้งหัว  แม้จะไม่ใหญ่มากแต่ก็ทำให้ปากสวยได้รูปบวมตุ่ย

“อูยยยยย......ซี้ดดดดสส์”  ก้องภพครางเสียววาบกึ่งสะลึมสะลือไม่อยากจะเชื่อว่าเกิดขึ้นจริง ๆ นึกไม่ถึงว่าพี่รุจจะทำอย่างนี้

“อู๊วววว์..เสียววว.. ซี้ดดดส์..อู๊ยยยยย”  น้องเล็กสามสิงห์ครางหงิงปล่อยให้พี่ใหญ่สามสิงห์โชว์ลีลาชิวหาพาเพลินอย่างสุดเหวี่ยง  อติรุจโขยกหัวขึ้นลงดุ้นเนื้อคาวจัดอย่างสนุกใช้ลิ้นกวาดน้ำเมือกหลั่งเต็มหัวควยกลืนลงคอ มองน้องรักที่บิดตัวเกร็งเสียวสะท้านร้องครางไม่หยุด ไม่สนอาหารที่อยู่รายรอบแม้แต่น้อย มุ่งสนใจแต่ท่อนควยกับพวงไข่ตามโลมเลียไม่หยุดหย่อน

ความสุขจากกามรมณ์ไม่เข้าใครออกใครจริง ๆ ก้องภพโดนดูดควยอย่างต่อเนื่องหัวสั่นหัวคลอน พยายามปฎิเสธว่าพี่ชายสุดหล่อสร้างความมันส์เสียวซ่านได้ถึงกึ๋นกว่ายูริซะอีก

“อูยยยยย...พะ..พี่รุจ..เสียวววผมสะ..เสียยยววววว..อู๊วววว์..อู๊ยยยยส์”   ก้องภพครางตัวเกร็งและก่อนจะถึงจุดสุดยอด อติรุจในชุดตำรวจเต็มยศสง่างามสมชายชาตรีก็วิ่งเข้ามา ยิงปืนขึ้นฟ้าทำให้พวกสาวหน้าหวานและสาวในหน้ากากรวมทั้งยูริและอติรุจที่กำลังอมดูดควยเขาอยู่หายไปหมด  และเวลานั้นเองความเสียวที่สั่งสมมานานก็ระเบิดออก

“พี...พี่รุ..พี่รุจ..น้ำแตกกกกแล้วพี่..ผม..แตกกก..พี่รุจ..ซี้ดดดดสส์..อูยยยย..เอ๊าะ..อ๊ะๆๆๆ”  ก้องภพครางลั่นน้ำเงี่ยนขาวข้นกระฉูดออกมาเต็มหน้าขา  ความชื้นเปียกทำให้สะดุ้งตื่น รู้สึกเหนียวเหนอะที่หว่างขา

“บ้าชิบหาย”  ก้องภพด่าตัวเองที่โตขนาดนี้ยังฝันเปียก แต่พอหวนนึกถึงความฝันตัวก็เย็นวาบ ใจเต้นโครมครามไม่รู้ว่าความคิดบ้า ๆ นี้โผล่มาจากไหน  เหลือบมองอติรุจที่นอนหลับอยู่บนเตียงลมหายใจสม่ำเสมอแสดงว่าหลับสนิทก็เบาใจ  ค่อย ๆ ลุกจากเตียงย่องเข้าห้องน้ำเงียบกริบ  ส่วนอติรุจที่แกล้งปรับลมหายใจให้นิ่ง นอนลืมตาโพลงใจเต้นระรัว ทุกคำพูดทุกเสียงครางของไอ้ว่านน้องรักดังสะท้านในจิตใจ รู้สึกงงไม่รู้ว่าควรจะคิดอะไร รู้อย่างเดียวว่าจะให้ไอ้แสบรู้ไม่ได้เด็ดขาดว่าเกิดอะไรขึ้น คิดพลางพยายามข่มตาให้หลับแต่ก็ยากเต็มที......................

ด๊อกเตอร์ฟิลลิปถอดผ้าคาดปากออกระบายลมหายใจยาว  มองมุกประดับส่ายหน้า

“เรียบร้อยแล้วครับ แต่..แต่”  ศาสตราจารย์ฝรั่งอ้ำอึ้งทำให้เด่นเดือนที่ฟื้นแล้วถามร้อนรน

“แต่..แต่อะไรด๊อกเตอร์”

“คือว่า...ถึงจะใส่ลูกสะบ้าใหม่แล้ว.....แต่คุณเดือนจะเดินได้ไม่เหมือนเดิมครับ”

“หมายความว่าชั้นจะเป็นคนพิการเหรอ..ไม่ยอม..ชั้นไม่ยอม..กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆ”  เด่นเดือนอาละวาดคลุ้มคลั่ง พอระงับสติได้มุกประดับก็เข้ามาปลอบ

“ยายเดือนใจเย็น ๆ พี่ไม่ให้เธอเจ็บตัวฟรีแน่...”  เด่นเดือนมองพี่สาวที่ยิ้มเหี้ยม ในใจเคียดแค้นก้องภพเป็นที่สุด

“แล้วคุณพี่รู้ได้ยังไงคะว่าพวกตำรวจจะโผล่มา”  เด่นเดือนถามสงสัย  มุกประดับหน้าเจื่อนลง ก็หล่อนเองเป็นคนวางแผนให้เหงียนดุยโฮปล่อยข่าวให้อังเดรว่าเด่นเดือนจะจับตัวอติรุจเพราะไม่ต้องการให้เด่นเดือนแหวกหญ้าให้งูตื่น หล่อนคิดวางแผนใหญ่กว่านั้นกะจับตัวสามสิงห์ทั้งหมดในคราวเดียว  แต่กลายเป็นว่าน้องสาวคนเล็กกลับต้องพิการไปชั่วชีวิต  ในความคลั่งแค้นมุกประดับสาบานว่าจะเอาคืนพวกตำรวจและผู้ชายเลว ๆ ทุกคนให้สาสม.........................

พอออกจากโรงพยาบาลอติรุจก็เริ่มงานทันที เขาและทีมตำรวจตรวจค้นร้านค้าทั้งสิบห้าร้านในตลาดทันที แต่ก็ต้องคว้าน้ำเหลวเพราะไม่พบเบาะแสใด ๆ

“พวกเราพลาดอะไรวะไอ้รุจ”  ชัชปรารภ  อติรุจหลับตาจมกับความคิด ยังคิดอะไรไม่ออก  แต่แล้วคำพูดก้องภพก็จุดประกายวาบ

“ตามคำกลอนไม่ได้บอกว่าแรมค่ำเท่าไหร่นะครับพี่รุจพี่ชัช ในเมื่อข้างแรมทั้งหมดมี 15 ค่ำ ทำไมเราไม่ลองบวกเลข 1 ถึง 15  ละครับ”  ก้องภพพูดไม่ได้หวังว่าจะสลักสำคัญอะไร แต่ผิดคาดอติรุจลืมตาขึ้นทันที รีบคว้าโทรศัพท์กดบวก 1 ไล่ไปจนถึง 15

“120....ขอบใจมากไอ้ว่านน้องรัก”  เขาชมก้องภพแต่แววตาที่มองไม่เหมือนเดิมมันแฝงความไม่สนิทใจตั้งแต่คืนวันนั้น.........................

แผงหมายเลข 120 อยู่ตรงหัวมุมพอดี  ไม่ต้องสืบค้นก็เห็นเบาแสทนโท่  กระดาษ A4 แปะอยู่กลางร้าน

 “ฉลาดมากสามสิงห์  ดีใจจริง ๆ ที่ได้คู่ปรับที่มีความฉลาดลึกล้ำ พวกแกใกล้เข้ามาแล้ว ถ้าถอดกลบทบทนี้ได้ก็รับเจ้าชายมาร์ตินไปได้เลย”  ข้อความบนกระดาษพิมพ์เรียบร้อย แต่กลบทเขียนด้วยลายมือหวัดทรงพลัง

“คฟีออัลฬมถีถุใมญววัสสงจฉณฑ์                     ชรีงุแสใง่นฟผปมี่งะถิสิงแฟมุถฉฮออุนิ

กสงังอนีใฒซัคยุนุคีรัยยเสงุคนยแมปเร่ลวี         สสีงใฆ่ภาอีส่งุแออไฬ่ลงก่นี่เ.................”

อติรุจกระชากกระดาษมาดูขบกรามแน่นส่งให้ชัช

“ต้องรบกวนจุ๊บอีกแล้วไอ้ชัช”  ชัชรับกระดาษมาพยักหน้า ส่วนก้องภพทำหน้าเซ็งรู้สึกคดีซับซ้อนยุ่งยากจริง ๆ...............................

อาจารย์ติ๊ดตี่ตุ๊ดหนุ่มยิ้มลึกซึ้ง จุ๊บเพิ่งโทรมาบอกว่าให้ช่วยดูแลผู้กองปราการมาดแทนแทนด้วย เพราะเธอติดธุระด่วนไม่สามารถติดต่อแฟนหนุ่มได้  ครึ้มอกครึ้มใจว่าจะจัดการกับสุดหล่อยังไงดี คิดไปมือก็กวนน้ำชาที่ละลายยาชนิดพิเศษในถ้วยเคลือบยกออกไปเสิร์ฟ

“ว้า...แย่จังผู้กองก็เลยไม่เจอจุ๊บ...จุ๊บเพิ่งโทรมาเมื่อกี้คะว่าติดธุระด่วน ก่อนหน้าก็ติดต่อผู้กองไม่ได้”  อาจารย์ตุ๊ดแสดงละคร ฉากหน้าที่เป็นอาจารย์อ้วนตุ้ยนุ้ยดูตลกแต่ลึก ๆ แล้วหื่นไม่ใช่เล่น ผู้ชายแมน ๆ อย่างผู้กองปราการเสร็จควยอาจารย์หื่นมาแล้วไม่รู้กี่คนต่อกี่คน

“ม..ะ..ไม่เป็นไร..ครั...บบ...เจออาจารย์ตี่ก็เหมือนกัน”  ปราการตะกุกตะกักเช่นเคย ติ๊ดตี่มองหนุ่มหล่อฉีกยิ้มที่คิดว่าสวยที่สุด

“เจอติ๊ดตี่สนุกอยู่แล้วคะ..สุดหล่อขา”  หนุ่มตุ๊ดคิดยิ้มหวานส่งชาหอมกรุ่นให้ ปราการรับจิบแก้เขิน ยื่นกระดาษกลบทให้

“รบกว..นอาจารย์ตี่หน่อยนะครับ” 

“ไม่เป็นไรหรอกคะ...แต่คงต้องรอจุ๊บเป็นคนถอดให้ รายนั้นนะเค้าเก่ง..ตี่ก็ได้แต่ช่วยค้นนิดหน่อย”  ติ๊ดตี่เป็นคนคุยสนุกทำให้เวลาผ่านไปโดยไม่รู้ตัว เช่นเดียวกับชาที่พร่องไปครึ่งถ้วย นานเกือบสิบห้านาทีปราการก็ลุกขึ้นทำท่าจะกลับแต่รู้สึกมึนหัวต้องกระแทกนั่งลงตามเดิม อาจารย์มากเล่ห์ยิ้มให้กับเวลาที่รอคอยผลักชายหนุ่มลงบนโซฟาเบา ๆ  ปราการล้มนอนบนโซฟาอย่างง่ายดายเรี่ยวแรงไม่มี

“อา..อาจารย์จะทำอะไรผมมม...เฮ้ยย..อ..อย..อย่า..”  ปราการโวยวายเมื่อตุ๊ดหนุ่มโถมเข้ามาถอดกางเกงเขาออก  แม้จะดิ้นรนแต่ก็ไม่สามารถขัดขวางอารมณ์เงี่ยนของอาจารย์ตุ๊ดได้ จากอาจารย์อารมณ์ดีน่ารักกลายเป็นอีตุ๊ดหื่นกาม  แป๊บเดียวกางเกงสแลคก็หลุดคาต้นขา ตามด้วยกางเกงในสีขาวสะอาด ติ๊ดตี่เบิกตากว้างมองดูลำควยที่แม้อ่อนตัวก็ยาวใหญ่กว่าที่เคยเจอมากนัก หมอยดกขึ้นคึ่กเต็มโคนควยยันหน้าท้อง ยิ่งเห็นหน้าหล่อ ๆ เหยเกด้วยความหวาดหวั่นก็ยิ่งเร้าอารมณ์เงี่ยนของตุ๊ดหนุ่มจนทะลุจุดเดือด

“วันนี้รูปหล่อหนีไม่พ้นหรอกฮ่า...เป็นของตี่นะฮะ..รับรองว่าตี่จะทำให้ผู้กองเสียวววสุด ๆ ยายจุ๊บก็สู้ไม่ได้”  ติ๊ดตี่พูดไปถอดกางเกงตัวเองไป คำพูดแม้จะกระตุ้งกระติ้งแต่ความหมายน่าหวาดหวั่นจนปราการหน้าซีด วินาทีนี้ความเป็นตำรวจมือปราบช่วยอะไรไม่ได้เลย ไม่นานควยที่ไม่สมกับตัวก็โด่ชี้หน้าเขา ปราการกลืนน้ำลายเอื๊อกมองควยยาวใหญ่ไม่ต่ำกว่าเจ็ดนิ้วกระดกแข็งชูชันตกตะลึงเสียววาบ หรือว่าวันนี้เขาต้องเสียตูดให้กับอีตุ๊ดบ้านี่จริง ๆ เขายอมตายดีกว่าที่จะยอมให้เหตุการณ์บ้า ๆ นี้เกิดขึ้น พยายามรวบรวมพละกำลังแต่กล้ามเนื้อทุกมัดเหมือนถูกมัดด้วยเชือกที่มองไม่เห็น  สองขาแข็งแรงถูกติ๊ดตี่ยกขึ้นอย่างง่ายดายโชว์รูตูดรกขนดำทะมึนซึ่งในสายตาอาจารย์ตี่นั้นช่างยั่วยวนมีเสน่ห์เหลือร้าย  ตุ๊ดหื่นยกมืออวบรุกคืบคลานมายังหน้าท้องรกขนลูบไล้หื่นกระหาย

“อ..อย่าอาจารย์ตี่..ผมบอกว่าอย่า..อสสสฟ”  ปราการขืนตัวรังเกียจแต่ก็ไม่พ้น ควยเขาถูกปากเจนจัดของตุ๊ดหนุ่มอมไว้เต็มปาก

“ออออมมมฟสส”  ติ๊ดตี่ดูดเลียอย่างเมามัน แม้ว่าควยในปากไม่มีทีท่าว่าจะแข็ง แต่ก็ไม่สนใจยังคงเร่งใช้ลิ้นปลุกอารมณ์อย่างต่อเนื่อง ส่วนอีกมือก็ใช้นิ้ววนรอบ ๆ รูตูดรกขนสมชายชาตรี

ติ๊ดตี่ยิ้มพอใจลากนิ้ววนรอบ ๆ รูอย่างใจเย็น วนไปวนมาจนเสียงร้องของผู้กองสุดหล่อเริ่มเบาลงก่อนจะเกร็งนิ้วเสียบรูหยุ่นทันที

“เฮ้..ยยย..อย...อา..อย่าาา”  ปราการหน้าเสียร้องเสียงหลงเหงื่อแตกตัวเย็นวาบเมื่อนิ้วอ้วนแหวกรูตูดเข้าไปจากข้อนิ้วเริ่มลึกขึ้น ๆ จนหมดนิ้ว

“อย่า..อ..ย่า...า..เอ๊อ..เห๊อ..ออออ”  นายตำรวจหนุ่มดิ้นรนได้แต่เบิ่งตาดูรูตูดตัวเองโดนย่ำยี นิ้วใหญ่เสียบทะลวงดึงเข้าดึงออกฟุบฟับ ๆ  ก่อนจะถอนออกมาดูดแถมขนตูดก็ถูกลูบไล้ขยะแขยงสิ้นดี

“อ๊ากกกกก..กกก”  ปราการร้องลั่นราวกับโดนข่มขืน ของที่กินไปตอนเย็นทำท่าจะขย้อนออกมาพะอืดพะอมกับอาจารย์หื่นที่ดูดเลียรสตูดเขาจากนิ้วอ้วน  ปากก็ร้องตัวก็ดิ้นฮึดรวบรวมแรงครั้งสุดท้าย  เดชะบุญโชคยังเข้าข้างเขา ถ้าติ๊ดตี่รอให้ชาหมดถ้วยรับรองผู้กองสุดหล่อไม่รอดคืนนี้ มีหวังตูดบานแน่ ๆ แต่ด้วยความเงี่ยนทำให้ใจร้อนชาหมดแค่ครึ่งถ้วยก็รีบลงมือ ด้วยฤทธิ์ยาแค่ครึ่งโดสบวกกับสัญชาติญาณเอาตัวรอดทำให้ปราการที่แข็งแรงขยับขาถีบหน้าอาจารย์ตุ๊ดถนัดถนี่

“อุ๊ยยยย..ว๊ายยย”  ติ๊ดตี่หงายหลังตึง หน้าบวมปูดก้นจ้ำเบ้า ด้วยน้ำหนักตัวทำให้ลุกขึ้นลำบาก เปิดโอกาสให้ปราการลุกขึ้นโซเซดึงกางเกงขึ้นใส่ยังไม่เรียบร้อยดีก็เดินเปะปะหนีอย่างรีบเร่ง พออาจารย์ติ๊ดตี่ลุกขึ้นผู้กองสุดหล่อก็โซเซเดินมาถึงชั้นสองแล้ว 

“ฮื่อออ..เจ็บใจนัก..เกือบได้แล้วเชียวว”  ตุ๊ดหนุ่มด่าตัวเองที่รีบร้อนแต่ก็ไม่กังวลอะไรเพราะรู้อยู่แล้วว่าสุดหล่อปราการไม่กล้าเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้ยายจุ๊บหรือใครฟังแน่ ๆ  คิดแล้วก็หัวเราะกับตัวเอง.......................