Tuesday 24 July 2018

สารวัตรอิทธิฤทธิ์ผจญภัย ตอนที่ 24






บนรถเก๋งคันงามเขตต์นั่งคู่อิทธิฤทธิ์ที่เป็นคนขับ กันนั่งเบาะหลังฟังหูฟัง เพลิดเพลินกับเพลงร็อควงดังที่ชื่นชอบไม่ได้สังเกตเส้นทางที่ไม่ได้มุ่งหน้ากลับบ้าน แต่รู้สึกแปลก ๆ ที่อิทธิฤทธิ์ลอบมองผ่านกระจกบ่อยครั้ง
“อาอิทมีอะไรหรือเปล่าครับ”  กันถามยิ้มแปลกใจ
“เอ่อ..ม..ไม่มีอะไร...”  ปากบอกไม่มีอะไร แต่ในใจเขาเต้นรัวดังกลองเพล ร่างสูงหนั่นแน่นด้วยมัดกล้ามกับเป้ากางเกงตุงแน่นของเด็กหนุ่มมีอิทธิพลต่อเขาอย่างยิ่งยวด พูดบ่ายเบี่ยงลอบกลืนน้ำลาย คาดเดาไม่ได้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเมื่อพาหนุ่มกันไปเจอไอ้อาคมและนายของมัน จนรถวิ่งมาได้ระยะนึง กันก็เริ่มสังเกตว่ารถไม่ได้มุ่งกลับบ้าน
“อาอิทมาผิดทางหรือเปล่าครับ..ทางนี้ไม่ได้กลับบ้านนะครับ”
“..อื้อ....อาขอแวะหาเพื่อนหน่อยนะครับน้องกัน”  อิทธิฤทธิ์บอกเลี้ยวรถเข้าไปในลานจอดไนท์คลับ แม้จะรู้สึกแปลก ๆ ว่าทำไมเข้ามาสถานที่แบบนี้แต่กันก็ไม่กล้าเอ่ยปาก รอจนรถจอดสนิท เขตต์ก็บอกให้ลงจากรถ
“ไปนั่งรอด้านในก่อนน้องกัน”  กันออกจากรถเดินตามสองนายตำรวจที่ไว้ใจเข้าไปด้านใน ไนท์คลับตอนเย็นยังไม่เปิดบริการเงียบเชียบ ทั้งสามเดินผ่านห้องโถงที่วางเรียงรายด้วยโซฟาหนัง และโต๊ะสนุ้กเกอร์สี่ตัว บรรยากาศแปลกใหม่ทำให้เด็กหนุ่มมองอย่างสนใจ เขาเดินอยู่กลางระหว่างอิทธิฤทธิ์ที่นำหน้าและเขตต์รั้งท้าย  เมื่อเดินมาสุดทางเดินประตูใหญ่ก็เปิดออกต้อนรับทันที
“มาแล้วเหรอหลานรัก”  เสียงทุ้มกังวานดังก่อนจะเห็นตัวคนพูด  ชายกลางคนลักษณะดีในชุดสูทสีดำ  แต่ความภูมิฐานถูกลดลงกว่าครึ่งด้วยแผ่นหนังสีดำที่คาดตาซ้ายอยู่  สารวัตรเชิงชนะปรากฎตัวโดยไม่มีหนุ่มทวนอยู่ข้างกาย
“สารวัตรเชิงชนะ”  อิทธิฤทธิ์อุทาน มองชายกลางคนปิดตาด้วยแผ่นหนังเดินเข้ามาพร้อมจ่าอาคม ไอ้ชัยยศ ไอ้หรั่ง หมู่สิทธิ์ หม่วิทยา จ่าอำนวย หมู่ทวี นองยีและสองเด็กแว้น ในขณะที่เขตต์ไม่รู้ว่าชายตรงหน้าคือใคร เพราะสารวัตรเชิงชนะได้ออกจากราชการก่อนที่เขตต์จะเข้ามาเป็นตำรวจ ส่วนกันมองหน้าที่คลับคล้ายคลับคลาว่าเคยเห็นแต่ก็เลือนรางเต็มที
“จำไม่ได้ละซิ...อาเป็นเพื่อนรักของพ่อไง..ชื่อเชิงชนะ”  สารวัตรชนะบอกเด็กหนุ่มที่พยักหน้างง ๆ พอจะนึกออกลาง ๆ ว่าชายตรงหน้าคือเพื่อนคุณพ่อที่ไม่ได้เจอนานมากแล้ว
“สวัสดีครับคุณอา”  กันยกมือไหว้
“เดี๋ยวรอครบองก์ประชุมก่อนแล้วค่อยว่ากัน...ในระหว่างรอมึงสองตัวก็ต้อนรับหลานกูหน่อยสิวะ..คงรู้นะว่าต้องทำยังไงกับแขกวีไอพี”  สารวัตรเชิงชนะไม่รับไหว้แต่หันไปพูดกับสองนายตำรวจสุดหล่อแทน  กันรู้สึกถึงความผิดปกติ ความหวาดกลัวเกิดขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ เขาเป็นแค่เด็กหนุ่มอายุสิบแปดเท่านั้น เมื่ออยู่รายล้อมด้วยผู้คนที่ดูท่าไม่เป็นมิตรก็รู้สึกไม่ปลอดภัย มีเพียงอิทธิฤทธิ์กับเขตต์เท่านั้นที่เป็นที่พึ่งในยามนี้
“นี่มันอะไรกันครับ อาอิท..อาเขตต์”  หนุ่มกันถามประหม่า มองหน้าอิทธิฤทธิ์กับเขตต์ไปมา
“อาขอโทษ”  อิทธิฤทธิ์พูดเสียงแผ่วคำพูดจุกอยู่ที่คอ เขตต์เองก็แสดงสีหน้าเสียใจ กันงุนงงกับเหตุการณ์ที่พลิกผัน ถอยหลังกรูดแต่ก็ถูกไอ้หรั่งกับไอ้ชัยยศล๊อคแขนขาไว้
“เฮ้ยยย..พวกมึงจะทำอะไร..ปล่อยกู..ปล่อย”  กันดิ้น แม้ว่าแรงจะเยอะแต่เมื่ออยู่ในสถานการณ์ที่เป็นรองก็ทำให้การต่อสู้ไม่เข้มข้นอย่างที่ควรจะเป็น เด็กหนุ่มกวาดตามองผู้คนที่รายล้อมเหงื่อแตกซิก.......................
“สารวัตรอิทธิฤทธิ์กับผู้กองเขตต์หรือที่ไปรับตัวตากัน” ผู้กำกับทรงพลถามคนขับรถ เมื่อได้รับคำตอบว่าใช่ก็รู้สึกแปลกใจ พลันโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
“หวัดดีไอ้พล...หวังว่ามึงคงจะไม่ลืมเพื่อนเก่าคนนี้” 
“ไอ้นะ...”  ผู้กำกับทรงพลเปล่งเสียงแหบแห้ง นานเป็นสิบปีแล้วที่ไม่ได้ยินเสียงของคนผู้นี้
“แหม..ดีใจจริง ๆ ที่เพื่อนรักยังไม่ลืม..ฮ่า ๆๆๆ”  นายตำรวจใหญ่เสียววาบรู้สึกสังหรณ์ใจชอบกลว่าโทรศัพท์สายนี้จะเกี่ยวกับลูกกัน
“มึงต้องการอะไร” ผู้กำกับทรงพลโพล่งออกไป
“กูก็แค่อยากเจอเพื่อนเก่าพร้อมหน้าหลาน” 
“มึงอย่าทำอะไรบ้า ๆ นะไอ้นะ...มึงมีอะไรเคลียร์กับกู ลูกกันไมเกี่ยว”  ผู้กำกับทรงพลตะโกนใส่โทรศัพท์เมื่อเห็นภาพลูกชายที่ถูกจับร้องตกใจ  ถึงตอนนี้เขารู้แล้วว่าลูกชายสุดที่รักตกอยู่ในเงื้อมมือของอดีตเพื่อนรัก   
“ถ้ามึงห่วงลูกชายสุดสวาทก็มาหาสิวะ...”  เชิงชนะที่ถือไพ่เหนือกว่าหัวเราะ 
“กูขอเตือนมึงในฐานะเพื่อนเก่า....ปล่อยตัวลูกกูทันทีไม่งั้นมึงเจอดีแน่”   ทรงพลที่ผ่านอุปสรรคมามากมาย ยามคับขันมีสติไม่ลนลานกรอกเสียงใส่โทรศัพท์
“ปล่อย......มึงไม่มีสิทธิ์พูดกับกูคำนี้....มึงจำได้มั้ยว่าเมื่อสิบปีก่อนกูก็เคยพูดคำนี้เหมือนกัน  แต่มึงมันใจดำและที่น่าเจ็บใจก็คือมึงไม่เชื่อเพื่อนที่รักมึงยิ่งกว่าพี่แท้ ๆ ที่ยืนยันนั่งยันตลอดว่ามันบริสุทธิ์ แล้วเป็นไงสุดท้ายกูก็บริสุทธิ์จริง ๆ”  เชิงชนะตะคอกเสียงดังปวดร้าว
“กูไม่อยากพูดถึงเรื่องนั้นอีก.....มึงนึกว่ากูไม่เสียใจรึไง...”  ทรงพลพูดเจ็บปวดไม่แพ้กัน
“มึงเสียใจแล้วมึงเอาตากูคืนมาได้มั้ยไอ้สัตว์...ไอ้เพื่อนทรยศ”  เชิงชนะด่าปวดใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น  ถ้าไม่ใช่เพราะถูกเพื่อนที่รักกันราวพี่น้องตามล่า เขาก็คงไม่สูญเสียดวงตาข้างซ้าย  จริง ๆ แล้วทรงพลเป็นเพื่อนรักที่เขาถือเป็นเพื่อนตาย เพราะแม้ว่าจะรู้ว่าเขาเป็นเกย์แต่ก็ปฎิบัติกับเขาเสมอต้นเสมอปลายไม่เคยรังเกียจ เชิงชนะเองก็รักเพื่อนอย่างเพื่อนเป็นมิตรภาพที่แท้จริง ไม่เคยมีความรู้สึกอื่นใด ทั้งคู่สนิทกันมากจนเพื่อนตำรวจมองว่าทั้งคู่เป็นคู่รัก แต่ทรงพลไม่สนใจยังคงให้ความเป็นเพื่อนที่สม่ำเสมอตลอดมา ซึ่งทำให้เชิงชนะซาบซึ้งอย่างมาก จนกระทั่งเกิดเรื่องข่มขืนลูกชายข้าราชการใหญ่ ซึ่งหลักฐานหลายอย่างชี้ไปที่ตัวเชิงชนะ ทำให้ทรงพลที่รับผิดชอบทำคดีด้วยความลำบากใจจนเกิดเรื่องราวขึ้น
“กูขอเตือนมึงอีกครั้ง ปล่อยลูกกูซะ แล้วกูจะถือว่าเหตุการณ์นี้ไม่เคยเกิดขึ้น” 
“มึงคิดดี ๆ ไอ้พล...ถ้ามึงไม่อยากได้ลูกตัวเป็น ๆ คืนก็ตามใจ....แต่กูบอกก่อนนะว่ากูเป็นคนว่างงานมีเวลาเยอะ..ก็เลยกะว่าจะเล่นอะไรสนุก ๆ  กับหลานซักหน่อย...อืมมมม....หลานกันของกูนี่หล่อไม่ใช่เล่น..ลูกครึ่งอย่างนี้สเปคกูเลย..รอให้กูเล่นจนเบื่อแล้วกูจะส่งคืนให้ทีละชิ้น ทีละชิ้น  ฮ่า ๆๆๆๆ”  เชิงชนะเล่นสงครามประสาทตัดสายทันที  ทรงพลอึ้งตัวเย็นวาบเขารู้จักเพื่อนคนนี้ดีว่าไม่ชอบพูดเล่น ยิ่งในสถานการณ์นี้มันไม่พูดเล่นแน่ ๆ รีบกดโทรศัพท์กลับไปทันทีเช่นกัน
เชิงชนะรับโทรศัพท์รู้ทันทีว่าวันนี้คือวันที่รอคอย วันที่ตัวเองจะชนะสมชื่อซักที 
“มีอะไรก็รีบ ๆ พูด  กูมีเวลาให้มึงไม่มากนัก”  เชิงชนะได้ที  ในที่สุดเพื่อความปลอดภัยของลูกชายทรงพลก็รับเงื่อนไขทุกอย่าง  ความที่เป็นตำรวจเก่าเชิงชนะฉลาดพอที่ไม่จะบอกสถานที่ตรง ๆ กว่าจะมาถึงไนท์คลับได้ก็ต้องผ่านหลายขั้นตอน ทำให้ทรงพลหมดโอกาสที่จะวางกำลังสะกดรอย แต่ด้วยความเป็นห่วงลูก แม้รู้ว่าเสียเปรียบทุกประตูเขาก็ยอมเสี่ยงที่จะเดินสู่ถ้ำเสือ  ไม่ได้คิดด้วยซ้ำว่าทำไมกันถึงตกไปอยู่ในมือมันได้ ทั้ง ๆ ที่อิทธิฤทธิ์กับเขตต์ไปรับตัวมาแท้  ๆ.....................
“อาอิท..อาเขตต์จะท..ทำ..ทำอะไร..อย่า..อย่า..อย่าครับบบบ”  กันร้องเสียงหลงทำหน้าเลิ่กลั่ก มองอิทธิฤทธิ์กับเขตต์ที่คุกเข่าใช้มือคลึงเป้ารูดซิปออกช้า ๆ แต่มั่นคง  เด็กหนุ่มดิ้นแรงรู้สึกเหมือนผู้หญิงกำลังจะโดนข่มขืนยังไงยังงั้น แต่อิทธิฤทธิ์กับเขตต์ไม่หยุด  วินาทีนี้ความรู้สึกอยากได้มีมากกว่าการถูกแบล็คเมล์เสียอีก เงยหน้ามองเด็กหนุ่มด้วยสายตาลำบากใจระคนหื่น ก่อนจะปลดเข็มขัดถลกกางเกงโชว์กางเกงในสีขาวอวบตุงด้วยกล้วยหอมไซส์ยุโรปกับขาแข็งแกร่งอย่างนักกีฬา  กันยังคงดิ้นรนแต่ไอ้ชัยยศกับไอ้หรั่งจับเขาไว้แน่นเกินกว่าจะดิ้นหลุด
“อย่าอาอิท..อาเขตต์..อ.อย่า..าาา”  น้ำเสียงตอนท้ายเริ่มสั่นคล้ายจะร้องไห้เมื่อกางเกงในปราการด่านสุดท้ายถูกรูดไปกองที่ข้อเท้า เขตต์คว้าหมับเข้าที่ท่อนควยอวบอ่อน สีคล้ำกว่าผิวเล็กน้อย ขยับมือถอกเปิดหัวแดงแจ๋ ดูก็รู้ว่ายังซิงอยู่  กันฝืนหน้าไม่อยากมองรู้สึกขยะแขยงเต็มที เขตต์รูดควยอย่างชำนาญ  ยื่นหน้าดมกลิ่นน้ำเมือกคาวอ่อน ๆ ปลิ้นหัวควยใช้ลิ้นเลียเบา ๆ ก่อนจะยื่นให้พี่เมียที่หมดความลังเลยื่นหน้าแลบลิ้นเลียบ้าง
“เฮ้ยยย...อา..ซี้ดดสส์”  กันเกร็งตัวขืนเสียวหัวถอก ไม่รู้ว่าทำไมอาอิทกับอาเขตต์ที่เป็นผู้ชายเต็มตัวทำแบบนี้
“แผล็บ ๆๆๆ..จ๊วบ..บ๊วบ ๆๆ”  ครู่เดียวความเสียวที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติก็ทำให้ควยใหญ่ไซส์ฝรั่งกระดกกระดนโด่ตีปากสองนายตำรวจสุดหล่อที่แย่งกันดูดแย่งกันเลียอย่างเมามัน
“อืมมมมม...มมม”  เสียงครางพอใจในความสดซิงลอดออกมาจากสองหนุ่ม หมอยดกดำถูกสี่มือแกร่งควานขยำแกรกกรากตามแรงเงี่ยนที่ถูกกระตุ้นโดยอัตโนมัติ  ตอนนี้ราคะได้บดบังศีลธรรมอันดีไปหมดสิ้น ทั้งคู่แบ่งสันปันส่วนกันอย่างลงตัว อิทธิฤทธิ์ตะแคงหน้าอมกระโปกใหญ่สองใบไว้เต็มปาก ส่วนเขตต์จัดการกับแตงกวาฝรั่งขย้อนอมจนมิดโคน  อิทธิฤทธิ์ที่กำลังแหงนหน้าเห็นกันหลับตาปี๋ตัวเกร็ง ไข่ที่ผลิตน้ำเงี่ยนอย่างรวดเร็วระอุอุ่นอยู่ในปาก และเหมือนทุกครั้งรูตูดใต้เครื่องแบบเขาเต้นเร่า ๆ อยากจะโดนเด็กหนุ่มลูกชายสุดสวาทของผู้บังคับบัญชากระหน่ำเย็ดล่อตูดซะให้หายเงี่ยน  คิดพลางเร่งดูดดึงกระโปกใหญ่จนยานหมุนลิ้นเลียวนด้วยความชำนิชำนาญ
“อื๊ออออสส์”  กันครางเบา ๆ คอเกร็งเส้นเลือดปูดโปน แม้ว่าจะมีแฟนสาวเป็นตัวเป็นตน แต่ความที่เป็นเด็กดีถูกอบรมสั่งสอนมาดี ทำให้ไม่เคยนอกลู่นอกทางได้แต่คบกันอยู่ในสายตาผู้ใหญ่ตลอด เรื่องกามารมณ์จึงเป็นเรื่องใหม่สำหรับเด็กหนุ่มอย่างเขา โดนโม๊กไม่นานน้ำเงี่ยนแห่งความเป็นชายก็กระฉูดใส่ปากให้สองนายตำรวจกลืนกินจนหมดสิ้น     
“เฮ้อออ..หหห.สส”  เด็กหนุ่มสดซิงคอตกครางเบา ๆ รู้สึกดีกับจุดสุดยอดที่เสียวกว่าชักว่าวด้วยมือหลายเท่านัก  แต่อิทธิฤทธิ์กับเขตต์ที่ยังไม่หายเงี่ยนจับควยใหญ่ถอกพยายามจะให้แข็งอีกระลอก ทั้งดูดทั้งเลียจนกันที่เป็นนักกีฬาวัยฉกรรจ์ควยแข็งตั้งชันในเวลาไม่นาน
“อูยยยยยยย...ซี้ดดดสสส์...”  กันครางดังระงม  สองลิ้นปรนเปรอความสุขเสียวอย่างที่เด็กหนุ่มไม่เคยเจอ  หน้าท้องเกร็งแกร่งด้วยซิกแพ็คเด้งตามสัญชาติญาณอัดแก่นกายกลางลำตัวซึ่งแข็งขมึงตึงเครียดใส่สองปากที่ระดมดูดเลียอย่างหนัก
“อืมมมม...มมม..อออปปปสส..สสส...อูยยยยย..ซี้ดดดดส์”  และในที่สุดเด็กหนุ่มวัยกำดัดที่ความยับยั้งชั่งใจไม่เข้มแข็งก็ครางลั่น ถูกความสุขจากเพศรสครอบงำอย่างง่ายดาย
“อ๊ะ..เฮ้อออ..อ๊า..า..า..า...”  น้ำควยสายแล้วสายเล่าพุ่งกระฉูดใส่ปากสองหนุ่มจนเนืองนอง  ไอ้ชัยยศกับไอ้หรั่งปล่อยตัวเด็กหนุ่มที่อ่อนระโหยใช้บาร์เหล้าเป็นที่มั่นพิงหอบหายใจเหนื่อยราวกับเพิ่งวิ่งมาร้อยเมตร
“ทำไม.....ทำไม...”  กันแข็งใจถาม แต่สิ่งที่ได้รับแทนคำตอบคืออาอิทกับอาเขตต์ที่เขาไว้ใจโถมเข้าหาอีกครั้ง คว้าควยอ่อนปวกเปียกแย่งกันดูดแย่งกันเลีย  ในขณะที่กำลังชุลมุนกับควยใหญ่อยู่นั้นทำให้สองหนุ่มไม่ทันสังเกตว่ามีร่างกำยำในเครื่องแบบตำรวจเต็มยศ ศีรษะคลุมถุงดำสองมือมัดไขว้หลังถูกผลักเข้ามาใกล้  ปลายลิ้นสองอันปาดเลียฉวัดเฉวียนจนควยเด็กหนุ่มเริ่มตั้งผงาดลุกโชน อวดหัวบานที่ถูกเส้นสองสลึงรั้งจนแทบขาด
“อื๊ออออสส์...อ..ย่า..า...า..”  กันส่งเสียงห้ามอ่อนล้าแต่ควยกลับยิ่งแข็งจวนระเบิด ผู้กำกับทรงพลภายใต้ถุงดำครอบหัวดิ้นรนส่งเสียงอู้อี้ ๆ ผ่านลูกบอลหนังคาดปากเมื่อได้ยินเสียงลูกชายร้องคราง พลันถุงดำก็ถูกถอดออก ทรงพลกระพริบตาปรับให้เข้ากับแสงสว่างพุ่งสายตาไปยังเสียงของกันทันที
 พอหอมปากหอมคอ อ่านให้สนุกนะครับ
  

12 comments:

  1. มันส์มากๆคับ👍

    ReplyDelete
    Replies
    1. ขอบคุณคร้าบบบบ

      Delete
  2. สารวัตรกับผู้กอง เหมือนจะกลายเป็นผู้ร้ายเข้าไปทุกทีเลยครับ ชวนติดตามตอนต่อไปตลอด สนุกทุกตอนครับ

    ReplyDelete
    Replies
    1. น่าเห็นใจสารวัตรกับผู้กองนะครับที่ทำไปเพราะถูกแบล็คเมล์แท้ ๆ เอหรือว่าไม่ใช่แฮะ 555

      Delete
  3. ดีครับ คุณบีบี
    หลังๆนี่ใจร้ายนะครับ to be continued ตลอด 555 ผมแซวนะครับ ยังตื่นเต้นและรักนิยายเรื่องนี้เหมือนเดิม ในที่สุดก็มี ผกก.มาแจม
    ที่จริงเดาใจคุณบีบี ไม่เคยถูกเลย
    จะมีบท พ่อ-ลูกมั้ยนะ 555 ขอถาม
    นะครับ ตอนนี้สองหนุ่มจากที่ไม่ได้ชอบชายแค่ชอบมี x ด้วย กลายเป็น ช ชอบ ช ไปแล้วใช่มั้ยครับ
    -ขอบคุณมากครับคุณ บีบี 😍
    -ยังรอและพร้อมให้กำลังใจเสมอครับ❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

    ReplyDelete
    Replies
    1. หวัด D ครับคุณมาดัน ตอนนี้ไฟแรงยังไงไม่รู้ อาจจะเป็นเพราะเริ่มมีเวลา ไม่ต้องเดินทางต่างจังหวัดบ่อยเหมือนเมื่อก่อน รายละเอียดไม่อยากสปอยส์เลย เดี๋ยวไม่ลุ้น อิอิ สองพระเอกเราจะว่าเริ่มชอบชายก็ยังไม่เชิงนะครับ เพียงแต่เห็นดุ้นใหญ่แล้วเสียวอยากโดน 555 ถามหน่อยครับ stickers ที่ส่งอยู่ตรงไหนครับหาไม่เจอ บอกหน่อยน้า

      Delete
  4. พ่อกับลูกมาเจอกันแล้ว ใจผมโครตเต้นแรงเลย พล๊อตเรื่องเดินมาถึงตรงนี้ อีกสัก 100 ตอนก็คงจะจบแล้ว 555 ทำไงดีลืมสารวัตรอิทกับผู้กองเขตต์ไม่ได้จริงๆ มันฝังอยู่ใน dna ผมไปเสียแล้ว อิอิ เรื่องเดินได้รวดเร็วแต่ไม่ขาดอรรถรสเลย สองเรื่องรสชาติต่างกันมาก เรื่องหนึ่งยิงตรงไม่มีอ้อม อีกเรื่องหนึ่งเดินไปด้วยเหตุการณ์ที่หลากหลาย มีความซับซ้อนของตัวละคร และที่มาที่ไปในมิติที่ลึกซึ้ง คุณ bb ตั้งใจให้สองเรื่องต่างกันอย่างชัดเจน เรื่องนี้ผมไม่มีข้อสงสัยใดๆ จับผิดไม่ได้เลย ส่วนสามสิงห์ตอนล่าสุดยังไม่ได้อ่าน แล้วพบกันที่สามสิงห์นะครับ (อ้อ..มีคำถามจนได้ ผู้ชายที่ชอบควยเป็นชีวิตจิตใจแต่เป็นชายแท้ มีจริงมั๊ยในสังคม หรือเป็นเพียงถ้อยคำที่หยอกล้อกันเล่นครับ อิอิ อีกแล้วตรู 5555)

    ReplyDelete
    Replies
    1. สวัสดีครับคุณสารวัตร รู้อยู่แล้วว่าต้องได้รับคำชมแน่ ๆ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่าสารวัตรอิทกับผู้กองฝังใน dna แล้ว 555 รอลุ้นนะครับว่าอะไรจะเกิดขึ้น ส่วนคำถามที่ถามพอดีมีน้องคนนึงที่ผมคุยประจำในเฟสเขาอยากจะคุยกับคุณสารวัตรเพราะว่าเขาก็เป็นแฟนนิยายเหมือนกัน ถ้าคุณสารวัตรสนใจสมัครมาเป็นเพื่อนในเฟสก็ได้นะครับ จะได้คุยกัน ใช้เฟสอวตารนี่ละปลอดภัยดี สมัครมาที่ bancha bbrock นะครับจะรอ

      Delete
  5. ดีใจเหมือนได้เจอเพื่ิอนสนิท555 ตอนนี้เนื้อเรื่องเดินไปได้ด้วยความรวดเร็ว ทำให้อยากอ่านตอนต่อไปแบบเต็มๆ ที่ไม่หอมปากหอมคอ แต่แบบเต็มปากเต็มคำ 555 สนุกเหมือนเดิมจนำม่รุ้จะติอะไร แต่อย่าลืมเก็บตัวละครเก่าๆที่หายไปให้ครบนะครับ รอติดตามตอนต่อไปอย่างใจเต้นตึกตั๊ก 5555

    ReplyDelete
    Replies
    1. ดีครับ ตอนต่อจะเต็มปากเต็มคำไหมรอลุ้นนะ สามสิงห์ตอนใหม่มาแล้วครับคงพอช่วยให้ความรอคอยมีความหมายมากขึ้น 555

      Delete
  6. สงสารสารวัตรกับผู้กองเมื่อไหร่จะหลุดพ้น

    ReplyDelete
    Replies
    1. แต่ดูท่าสารวัตรกับผู้กองจะไม่สงสารตัวเองเลยนะ 5555

      Delete

เรื่องเสียวสไตล์ BBrock

สามสิงห์สยบไพรี ตอนที่ 20