สามสิงห์สยบไพรี ตอนที่ 4

ผู้หมวดริสาหรือเด่นเดือนเดินลงห้องใต้ดินกระหยิ่มยิ้มย่องที่ได้ครอบครองอติรุจอีกครั้ง แต่ในความดีใจก็มีความแค้นสุมอยู่ไม่น้อย หล่อนเดินวนร่างเปลือยเปล่าของผู้กองเชิงชาญที่ถูกแขวนมัดสองมือโยงสูงในท่ายืน ใช้มือเรียวราวลำเทียนกรีดไล้ไปตามใบหน้าที่มีหนวดเคราขึ้นครึ้มเพราะไม่ได้โกนหลายวัน หล่อนป่ายมือไปตามรักแร้แล้วหยุดตรงหัวนมสีน้ำตาลทำท่าครุ่นคิด เชิงชาญมองตามรู้สึกเสียววาบไม่รู้ว่านังวายร้ายริสาจะมาไม้ไหน ความเจ็บปวดที่ได้รับตลอดหลายวันทำให้เขาสงบปากสงบคำขึ้น  มีเพียงสายตากร้าวเท่านั้นที่บอกแทนความรู้สึกเคียดแค้นชิงชัง

“มึงทำกูเจ็บแสบมาก....”  ริสาพูดกัดฟันปลดกระดุมเสื้อเปิดหน้าอกขาวผ่องโชว์เต้านมไร้หัวให้เขาดู  เชิงชาญยิ้มเยาะแสดงถึงความพอใจสะใจต่อผลงานตัวเอง

“เพี๊ยะ”  หน้าเขาหันจากแรงตบเต็มแรง

“ยิ้มเหรอ..ไอ้สัตว์....มึงต้องชดเชยให้กู....มึงรู้มั้ยว่ารุจรังเกียจกูเพราะมึงทำให้กูเป็นแบบนี้”  หล่อนกรีดร้องกระหน่ำตบหน้าเขาไม่นับจนเลือดกลบปาก  ไม่มีเสียงร้องสักแอะนอกจากรอยยิ้มซึ่งยิ่งกระตุ้นโทสะให้นังริสาคลั่งหนัก

“กูจะดูซิว่ามึงยังจะยิ้มออกไหมไอ้เหี้ย......เอาคีมมา”  หล่อนตะโกนสั่งลูกน้องที่ยื่นคีมอันเหมาะมือให้  แสยะยิ้มย่างสามขุมเข้าหาผู้กองหนุ่มที่เริ่มอยู่ไม่นิ่ง หล่อนคว้ากรามเขาบีบแรงโชว์กล้องที่ทำการบันทึกภาพไว้

“กัดนมกูขาด มึงก็ต้องชดใช้..ฮ่า ๆๆๆๆ”  เชิงชาญตาเบิกโพลงดิ้นสุดชีวิตร้องราวคนเสียสติเมื่อฟันขาวสะอาดถูกคีมหนีบกระชากแรง

“อ๊ากกกกกกกกกกกกกก..”  เขาดิ้นพราดร่างกำยำส่ายไปส่ายมาทุรนทุราย ความเจ็บปวดแสนสาหัสจากการถูกถอนฟันสด ๆ ทำให้เยี่ยวแตกไหลทะลัก  ริสายิ้มเหี้ยมบีบคีมเล่นชักกะเย่อกับฟันแข็งแรงสักพักก็ชูฟันในมือขึ้นราวกับจะประกาศชัยชนะหัวเราะดังสะบัดหัวเขาทิ้งปล่อยให้เลือดผสมน้ำเยี่ยวไหลนองเต็มพื้น

“อ๊ะ..ฮะเฮ้อ..ห๊า..เฮ้ออ ๆๆ”  เชิงชาญหอบหายใจหนักหน่วงปวดจนแทบสลบ ยังไม่ทันได้พักเต็มที่ก็ร้องลั่นเมื่อริสาจิกหัวเขาขึ้นอีกครั้งพร้อมกับคีมที่แหย่เข้ามาในปาก

“อ..ย่าทำก..กู..อ...อย่าาาา”  เชิงชาญร้องหวาดกลัวสุดขีด ประสบการณ์จากฟันซี่เดียวนั้นเกินพอที่จะสั่นคลอนความหยิ่งยโสของเขาลงได้  ริสาแค่นเสียงไม่สนใจดึงฟันขาวออกมาอีกซี่ทันที

“อ๊ากกกกกกกกก..กกก..เห๊อ..เฮ้อออ..ออออ”  เสียงร้องโหยหวนดังติด ๆ กันสามครั้งตามจำนวนฟันที่ถูกถอนสดไร้ยาชา  เมื่อหนำใจนังวายร้ายริสาก็หันหลังไปนั่งไขว่หน้าบนเก้าอี้ตัวใหญ่ มองดูเชิงชาญที่แข็งแกร่งกว่าเธอคิดไว้เยอะ ขนาดโดนถอนฟันถึงสามซี่ยังมีสติอยู่ได้ แต่ไม่ใช่แค่ฟันสามซี่เท่านั้นที่หล่อนต้องการ  ไม่นานด๊อกเตอร์ฟิลลิปก็ออกมาพร้อมถาดเครื่องมือและยาชา ไม่พูดพล่ามทำเพลงก็จัดการฉีดยาชาแล้วถอนฟันที่เหลือจนหมดสิ้น ซึ่งยาชาก็ไม่ได้ช่วยให้เชิงชาญสบายนัก เพราะมันใช้ยาสลับกับถอนสดเพื่อให้เด่นเดือนได้ฟังเสียงร้องโหยหวนแทนเสียงเพลงที่หล่อนพึงใจราวกับฟังจากศิลปินระดับโลก และอีกเหตุผลก็คือมันไม่อยากให้นายตำรวจหนุ่มรูปหล่อช๊อคตายไปเสียก่อน พอมันวางเครื่องมือลง ฟันซี่สุดท้ายก็ถูกถอนออกจากปาก  ปากที่ไร้ฟันดูนุ่มนิ่มซึ่งทำให้เชิงชาญดูแก่ไปหลายปี น้ำตาเขาไหลพรากเสียงร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวดยังดังระงมไม่ขาดสาย  เขาร้องไห้สะอึกสะอื้นอย่างไม่อายใคร ความทุกข์ทรมานมันเกินจะทนจริง ๆ อยากให้พวกมันจบชีวิตเขาไปซะจะได้ไม่ต้องทนเจ็บปวดอีกต่อไป ทว่าพวกมันมีความคิดอีกอย่าง ความตายมันง่ายเกินไปสำหรับนายตำรวจอย่างเขาที่ริอ่านตั้งตัวเป็นศัตรูกับแก๊งค์แม่หม้ายดำ.......................ในขณะที่เชิงชาญคิดว่าเกมทรมานสิ้นสุดลงแล้ว บริเวณด้านหลัง ไอ้ทวนเดินเปลือยโทงโทงโชว์ดุ้นควยสีคล้ำลุกโชนทำมุมสี่สิบห้าองศากับหน้าท้องบึกบึน ตามด้วยไอ้ดำโชเฟอร์และสองเพื่อนร่วมทางในชุดวันเกิดเหมือนกัน พวกมันเดินมายังเชิงชาญที่ถูกปล่อยให้นอนกองกับพื้นสองมือยังคงถูกมัด ความเจ็บปวดในช่องปากทำให้เขานอนขดตัวซมกับพิษไข้ที่เริ่มก่อตัว ไอ้ทวนใช้ตีนงัดหน้าเขาขึ้น นายตำรวจหนุ่มมองมันด้วยสายตาเลื่อนลอยปล่อยให้ไอ้ดำและพวกช่วยกันจับให้คุกเข่า เขาหมุนเปลี่ยนท่าตามอย่างไร้ทางสู้อึดใจเดียวก็นั่งคุกเข่า คอตกเหนื่อยล้าแต่ก็ต้องแหงนหน้าอ้าปากหวอเมื่อไอ้ดำกระชากผมอย่างแรง เปิดทางให้ไอ้ทวนสวนควยดุ้นบิ๊กใส่ปากนิ่มทันที

“อูยยยย...ซี้ดดดดสส์....อออบบฟฟสส”  เสียงครางเสียวซ่านระคนเสียงสำลักดังสะท้าน เชิงชาญดิ้นขลุก ๆ แต่ก็ไม่พ้นควยที่ตามติด ไอ้ทวนกระเด้าส่งควยเข้าออกรวดเร็วเสียวสุด ๆ กับปากนุ่มลื่นไร้ฟันคอยขวาง ยิ่งโดนเหงือกขบหัวควยด้วยแล้วยิ่งสร้างความมันส์เป็นสองเท่า

“อื๊ออออสส์...ไอ้แม่เย็ด..ปากมึงนี่สุดยอด...อูยยยยย”  ไอ้ทวนพล่ามเสียวซ่านเหลือบมองเด่นเดือนเมียรักที่กำลังสูดปากครางนั่งตกเบ็ดให้ตัวเองบนเก้าอี้ควยก็ยิ่งแข็ง

“ซี้ดดดสส์...รุจขา...อูยยยย”  เด่นเดือนใช้นิ้วบี้เม็ดแตดอย่างร้อนร่าน ฉากร่วมรักระหว่างชายกับชายกระตุ้นความเงี่ยนอย่างหนัก อารมณ์เซ็กส์ของหล่อนวิตถารหลากหลาย นอกจากอยากครอบครองชายในดวงใจอันเป็นที่รักแล้ว การที่เห็นชายคนรักโดนกระทำด้วยชายด้วยกันกลับยิ่งทำให้เงี่ยนยิ่งกว่า พอนึกถึงรุจของเธอโดนควยไอ้ทวนหรือไอ้บุญมาแล้วก็ยิ่งบดขยี้เม็ดละมุดกรีดร้องอย่างไร้ยางอาย  ทำให้ไอ้ทวนที่เงี่ยนจัดดึงควยออกจากปากเชิงชาญส่ายควยเดินหาหล่อน แต่เด่นเดือนกลับผลักไสไม่ยอมให้มันมีอะไรด้วยเพราะหลังจากที่มีความหวังจะได้รุจกลับคืนหล่อนก็คิดถึงแต่อติรุจคนเดียวเท่านั้น ไอ้ทวนที่มีสถานะเป็นผัวและลูกน้องไม่กล้าตั้งคำถามกับนายหญิงของมัน เมื่อพลาดโอกาสก็หันมาหาเหยื่อหนุ่มที่คลายเงี่ยนได้เช่นกัน มันถีบเชิงชาญจนหน้าคว่ำแล้วตามประกบเสียบควยใส่รูตูดแคบเล็กทันที

“อ๊ากก...”  เชิงชาญร้องใบหน้าไถลไปกับพื้นซีเมนต์ ก่อนจะถูกไอ้ดำและพวกจับตัวยืดขึ้นแย่งเสียบควยแข็งใส่ปากที่กลายเป็นเครื่องระบายความใคร่กันจ้าละหวั่น

“อ๊อออกกก..กกก..อื๊อออสส์..อ๊ะ..ๆๆๆ”  เชิงชาญน้ำตารินทั้งเจ็บทั้งสมเพชตัวเองที่หน้าหลังโดนควยใหญ่กระทุ้งกระแทกอย่างบ้าคลั่ง อยากจะตอบโต้กัดควยพวกมันก็ทำไม่ได้เพราะไม่มีฟัน ยิ่งดิ้นรนก็ยิ่งเพิ่มความเสียวให้แก่พวกมัน ขยับยึก ๆ อยากจะหนีควยไอ้ทวนก็กลายเป็นยิ่งเชิญชวนให้มันขย่มเย็ดอย่างหนัก ยิ่งโก่งตูดกระเด้าสาวควยยาวดำทะมึนกระซวกรูตูดชายชาตรีจนหมดสภาพขนตูดดกดำพันกันยุ่ง เมื่อพวกมันเสร็จกามกิจเชิงชาญก็สลบเหมือดใบหน้าและลำตัวเหม็นคลุ้งเปียกเยิ้มด้วยน้ำเงี่ยนปวดระบมไปทั้งตัว และที่สาหัสที่สุดก็คือแผลถอนฟันที่พวกมันไม่ให้ยาระงับปวดแม้แต่เม็ดเดียว........................

ผู้การเพลงรบพร้อมด้วยสามสิงห์ กัปตันอังเดรและตำรวจอีกสี่นายนั่งประชุมอย่างเคร่งเครียด หลังจากสั่งงานให้พวกลูกน้องไปสืบหาสถานที่ในรัศมีห้ากิโลเมตร ในที่สุดก็พบเป้าหมายซึ่งเคยเป็นตลาดกลางคืนมีชื่อเสียงเนื้อที่กว้างขวางกว่ายี่สิบไร่

“ตอนนี้ตลาดปิดตัวไปแล้ว กลายเป็นที่รกร้างครับ”  อติรุจฟังรายงานจากลูกน้อง ตลาดแห่งนี้สองปีก่อนเป็นที่รู้จักกันดีในฐานะแหล่งช้อปปิ้งราคาถูกสินค้าหลากหลาย มีร้านค้ามากมายพันกว่าร้าน แต่ต้องเลิกกิจการเพราะหุ้นส่วนฟ้องร้องกัน  ส่วนเจ้าของใหม่ที่เริ่มลงทุนไปบ้างได้เปลี่ยนโครงสร้างของตลาดทั้งหมดทำให้หมายเลขร้านค้าเดิมถูกเปลี่ยนแปลงไปด้วย   แผงหมายเลข 723 ที่เป็นหมายเลขใหม่ไม่ได้ถูกละเลย ทุกซอกทุกมุมถูกตรวจค้นอย่างละเอียดแต่ก็ไม่พบอะไรซึ่งก็ไม่ได้สร้างความประหลาดใจมากนัก  แต่ที่เป็นปัญหาตอนนี้ก็คือเจ้าของคนใหม่ที่รู้ว่าแผง 723 ของเดิมคืออันไหนได้ปิดบริษัทหลบหนีคดีฟอกเงินไปต่างประเทศและเอกสารเกี่ยวกับตลาดก็ถูกทำลายทิ้งทั้งหมด  อติรุจเคาะปากกาไปมา อ่านคำกลอนอีกครั้ง

“ไม่ผิดแน่เขามาถูกทางแล้ว  แต่สิ่งที่ตามหาคืออะไร”  อติรุจครุ่นคิด อ่านคำกลอนอีกครั้ง

“ไกลขอบฟ้าไกล้แค่ตาหาให้เจอ                      หมายเลขเบอร์เจ็ดสองสามยามวุ่นวาย

   พอกลับหายกลายเงียบเปรียบเดือนแรม        ไม่แอร่มไม่แจ่มไม่ฉานฉาย

   กลบทบทน้อยค่อยคลี่คลาย                           หนทางหมายสู่สมภิรมย์เอย” 

เขาหลับตาจมอยู่ในภวังค์ความคิด เช่นเดียวกับทุกคนในห้องที่พยายามเค้นสมอง เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้า พลันอติรุจก็ลืมตาขึ้นโพล่งออกไปพร้อมกับปราการที่คิดอะไรได้เช่นกัน

“ผมคิดออกแล้ว”  สองเพื่อนรักมองหน้ากัน แต่อติรุจพยักหน้าให้เพื่อน

“ผู้กองคิดอะไรได้ครับ”  อติรุจถามสนใจ ปราการกระแอมเบา ๆ มองเพื่อนก่อนตอบ 

“คำเฉลยอยู่บรรทัดต่อมาครับ...คำว่าเดือนแรม”  ปราการอธิบาย อติรุจยิ้มพอใจที่เพื่อนรักคิดเหมือนกัน

“แผง 723  ที่ไม่พบหลักฐานอะไร คือแผงใหม่ที่เจ้าของตลาดได้สลับหมายเลขจากของเดิมแล้ว  ซึ่งเบาะแสต่าง ๆ ก็ไม่สามารถสืบย้อนหลังไปได้ว่าก่อนที่หมายเลขจะมีการเปลี่ยนแปลงแผงใดคือแผงหมายเลข  723  เพราะเอกสารได้ถูกทำลายทิ้งจนหมดสิ้น แต่จากคำกลอนบอกว่า ตลาดพอเงียบเลิกกิจการก็เหมือนเดือนแรม  ทีนี้ผมก็คิดว่าเดือนแรมหรือข้างแรมมีทั้งหมด 15 ค่ำ เพราะฉะนั้นร้านค้า 723 ดั้งเดิมก็น่าจะถูกเปลี่ยนเป็นร้านค้าหมายเลขระหว่าง 1 ถึง 15 ร้านใดร้านหนึ่งอย่างแน่นอน”

“ผมก็คิดเหมือนผู้กองปราการครับท่าน แทนที่เราจะตรวจค้นทุกร้าน เราสามารถเซฟเวลาค้นแค่สิบห้าร้านก็คงจะพบหลักฐาน”  อติรุจพูดสนับสนุนยิ้มให้เพื่อน ก้องภพเองหัวใจพองโตรู้สึกได้หน้าไปด้วย มองพี่ชายทั้งสองโดยเฉพาะอติรุจที่ไม่เอาเปรียบเพื่อนยอมให้ปราการได้หน้าไปเต็ม ๆ ก็ยิ่งเพิ่มความรู้สึกชื่นชมที่มากอยู่แล้วให้มากยิ่งขึ้นไปอีก     

“ดีมากผู้กอง..ดำเนินการตามแผนได้เลย”  ผู้การเพลงรบชมเชย เช่นเดียวกับกัปตันอังเดรที่ยิ้มให้รู้สึกพอใจในความเฉลียวฉลาดของนายตำรวจไทย  และก่อนที่การประชุมจะจบลง ข่าวด่วนก็รายงานเข้ามาว่าพบศพของผู้กำกับวิเชียรแล้ว  นายตำรวจทุกคนหน้าซีดเผือดเมื่อรู้ว่าศพผู้กำกับวิเชียรถูกตัดพวงสวรรค์ขาดหายไปทั้งพวง หนำซ้ำดีเอ็นเอยังยืนยันว่าอวัยวะเพศและอัณฑะที่สักรหัสลับของผู้กองเชิงชาญคืออวัยวะของผู้กำกับวิเชียรอีกด้วย  คำถามเกิดขึ้นทันที..ก็ในเมื่อพวงสวรรค์เป็นของผู้กำกับ ถ้าอย่างนั้นพวกคนร้ายรู้รหัสลับของผู้กองเชิงชาญได้ยังไง เพราะถ้าใช้ความทรมานบังคับเอาจากปากเจ้าตัวเองก็คงจะได้ แต่เมื่อไม่ใช่ ความนี้ก็ยังเป็นปริศนาให้ขบคิดต่อไป  คนในห้องต่างมีความคิดที่แตกต่างกัน  เพลงรบ ปราการ ก้องภพ คิดว่าผู้กำกับถูกใครฆ่า  อังเดรรู้สึกสงสัยอะไรบางอย่าง  มีเพียงอติรุจที่รู้สึกเสียวในท้องน้อย อารมณ์ทางเพศคุกรุ่นขึ้นมาอย่างกระทันหันเมื่อเรื่องดุ้นควยเชิงชาญถูกรื้อฟื้น นั่งขยับตัวอึดอัดพยายามข่มใจอย่างสุดความสามารถ.....................

ความสัมพันธ์ระหว่างอติรุจกับแฟนสาวยังคงอึมครึม ความเหินห่างยิ่งมากขึ้น เปิดโอกาสให้ริสาหรือเด่นเดือนเข้ามาในชีวิตเขา แต่หลังจากที่ร่วมหลับนอนครั้งนั้น อติรุจก็คิดได้พยายามบ่ายเบี่ยงจนหล่อนหงุดหงิด คิดไม่ถึงว่าเขาจะหนักแน่นขนาดนี้

“พี่บอกเธอแล้วต้องเผื่อใจไว้บ้าง  แล้วต่อไปจะทำยังไง”  กระเทยปเด่นจันทร์ปลอบ

“ไม่รู้ละ เดือนไม่ได้ก็อย่าหวังว่าใครจะได้”  เด่นเดือนสะบัดเสียงอย่างเด็กที่เอาแต่ใจตัวเอง มุกประดับที่ยืนฟังอยู่ด้วยรู้สึกกลัวใจน้องสาวคนเล็กจะทำให้เสียการณ์ใหญ่ เมื่อเด่นเดือนจากไปแล้วก็ปรึกษากับเด่นจันทร์ตามลำพัง......................

กัปตันอังเดรสายลับลิคเคนสไตน์ยังไม่นอน ในหัวคิดแต่เรื่องพวงสวรรค์ของผู้กำกับวิเชียรที่ถูกสักด้วยรหัสลับของเชิงชาญ  เหตุการณ์มันดูไม่สมเหตุสมผล รหัสส่วนตัวเป็นความลับไม่มีทางที่จะถูกล้วงไปได้ง่าย ๆ นอกจาก........คิดแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้ารัดกุมออกจากที่พักไปในยามวิกาล..............

เหงียนดุยโฮเดินโซซัดโซเซออกจากคฤหาสน์แม่หม้ายดำ เสื้อผ้าขาดวิ่นลูกกระโปกที่เหลือข้างเดียวสร้างความเจ็บปวดทางร่างกายและจิตใจอย่างแสนสาหัส  สายลับหนุ่มมือนึงกำเป้าอีกมือคลำทางเปะปะจนถึงถนนใหญ่ พอพ้นอาณาเขตหม้ายดำมาไกลโขก็กดโทรศัพท์ติดต่อกัปตันอังเดรด้วยมือที่สั่นเทา.................

อังเดรใช้ลวดเส้นเล็กจัดการกับกุญแจอย่างง่ายดาย  วิธีสะเดาะกุญแจเป็นเรื่องขี้ผงสำหรับสายลับอย่างเขา กวาดตามองห้องที่ถูกจัดสะอาดเป็นระเบียบสมกับเป็นที่พักของสตรี เพ่งความสนใจไปยังคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊ค  เช่นเดียวกับกุญแจรหัสผ่านก็ไม่เป็นปัญหา นิ้วใหญ่พิมพ์อย่างว่องไว ไม่นานสิ่งที่ตามหาก็ปรากฎแก่สายตา เขายิ้มเสียบแผ่นดิสก์ก๊อปปี้ข้อมูลอย่างรวดเร็วส่วนมือกดโทรศัพท์หาผู้กองอติรุจ  รู้สึกไม่สบายใจที่ปลายสายไร้การตอบรับ ตัดสินใจอย่างรวดเร็วโทรศัพท์ตามปราการกับก้องภพ แล้วรีบขับรถไปยังคอนโดของผู้กองหนุ่มทันที...........

“กริ๊ง ๆๆๆๆๆ”  เสียงโทรศัพท์ดังอย่างเร่งร้อน แต่เจ้าของกลับไม่สามารถรับได้ หลังจากดื่มเบียร์กระป๋องที่ริสาใช้เข็มฉีดยาฉีดผสมยานอนหลับ อติรุจก็หลับไม่ได้สติฟื้นอีกทีก็พบว่าตัวเองนอนเปลือยแก้ผ้าล่อนจ้อน สองแขนสองขาถูกมัดตรึงกับเตียงเห็นริสาในชุดชั้นในหนังวาบหวิวมือถือแส้หางม้าอยู่ที่ปลายเตียง...หลังจากขบคิดหลายวัน  ความรักที่กลายเป็นความเห็นแก่ตัวทำให้หล่อนตัดสินใจที่จะเอาตัวชายคนรักไปครอบครองแม้ว่าเขาจะไม่ยินยอมก็ตาม ขอแค่หล่อนได้ร่างกายที่หล่อนหลงใหลก็พอแล้ว  

“คุ..สาจะทำอะไร....”  อติรุจร้องมองริสาไม่เข้าใจว่าหล่อนมัดเขาทำไม พลางขยับมือเท้าดิ้นไปมา จากสีหน้าหล่อนทำให้รู้สึกหวาด ๆ บอกไม่ถูก

“ไม่ต้องกลัวคะรุจ  สาแค่อยากได้รุจไว้ครอบครองคนเดียวก็เท่านั้น เรามาสนุกกันนะคะที่รัก” หล่อนบอกราวกับเขาเป็นของเล่น ตวัดแส้ในมือปลุกควยที่ยังนอนนิ่ง

“อฟฟฟฟสสบบ”  อติรุจขบกรามแน่น หัวควยโดนปลายแส้เฉี่ยวเจ็บแปล๊บ แม้จะรู้สึกประหม่ากับสภาพที่ไม่สามารถช่วยเหลือตัวได้ แต่ทว่าความเจ็บและความตื่นเต้นทำให้ควยเขาตั้งลำแทบจะทันที

“ต้องอย่างนี้สิคะที่รัก...ถึงจะเป็นรุจที่สารู้จัก”  ริสาหัวเราะใส่จริต ขยับร่างอวบอัดคร่อมเขาพร้อมกับแอ่นเนินหียันใบหน้าหล่อเหลา อติรุจผงะถอยแต่ก็ถูกกลิ่นหีกระตุ้นให้ลิ้นออกมาลิ้มรสหอมหวานตามสัญชาติญาณในที่สุด

“อืมมมม”  นางจิ้งจอกริสาเม้นปากหลับตาครางถูไถเนินหียึก ๆ กับจมูกที่โด่งเป็นสัน พลางเอื้อมมือไปกำท่อนควยร้อนระอุไว้ถอกเล่นใช้แส้หนังพันรอบ ๆ แท่งลำรูดขึ้นรูดลง

“ซี้ดดดสส์”  อติรุจเบ้หน้าครางเสียวกับรสสัมผัสของแส้หนังกับเนื้อควย เขาครางอย่างต่อเนื่องเมื่อริสาย้ายมากลางตัวหย่อนหีฉ่ำน้ำเต็มที่ครอบหัวควยบานร่า

“อู๊วววววว์..รุจขา.ต่อนี้ไปรุจต้องเป็นของสาคนเดียวนะคะที่รัก.......อู๊ยยยย..ซี้ดดดดสส์”  หล่อนโขยกร่างให้ลำควยแข็งแกร่งเสียบหายไปในร่องหลืบขย่มโขยกราวกับจ๊อกกี้สาว

“อ๊ะ..เฮ้ออ  ๆๆๆ..อ๊า..ซี้ดดดสสส์”  อติรุจเองก็เสียวไม่น้อยไปกว่ากัน แรงตอดของมดลูกบีบรัดหัวควยวาบ ๆ ต้องขยับเด้งเอวตอบสนองความเสียว.....ไม่นานพายุสวาทก็สงบลง ริสามองหน้าหล่อคมสันพอใจในเกมกามที่ผ่านพ้น ก้มหน้าระดมจูบเป็นพัลวันก่อนจะชูเข็มในมือ

“ต่อไปเราก็จะได้อยู่ด้วยกันตลอดแล้วนะคะที่รักขา”  หล่อนพูดแววตาวาววับน่าหวาดหวั่น อติรุจเบิ่งตากว้างมองเข็มในมือหล่อน

“อย่า..ริสาอย่า..คุณจะทำอะไร...ปล่อยผม..สา..คุณจะบ้าแล้วเหรอ..ปล่อย”  เขาร้องดิ้นรนรู้ถึงอันตราย

“ก็เพราะสารักรุจมากเกินไปนะซิคะ..ถึงต้องทำแบบนี้”  พูดเสร็จเข็มในมือก็ปักลงบนลำคอแกร่งทันที