ร้อยโทหนุ่มก้องภพและผู้การเพลงรบนอนเปลือยกายล่อนจ้อนในคุกมืดซึ่งเป็นส่วนหนึ่งในห้องทดลองของด๊อกเตอร์ฟิลลิป
ความเจ็บปวดจากลูกกระโปกที่โดนกระตุ้นแต่น้ำไม่แตกสั่งสมน้ำเงี่ยนจำนวนมหาศาลพองบวมไม่ต่างจากลูกเทนนิส
ความเหนื่อยล้าเจ็บปวดทำให้ทั้งคู่นอนหลับใหลไม่ได้สติ ทว่าในความเงียบสงัดกำแพงสลัวกลับปรากฎเงาตะคุ่ม
ๆ คืบคลานเข้ามาอย่างระแวดระวังดูเหมือนจะพยายามหลบเลี่ยงกล้องวงจรปิดสองตัวด้านบน
ร่างดำค่อย ๆ แนบตัวกับกำแพงหลบหลีกมุมกล้องอย่างน่าหวาดเสียว จนในที่สุดก็ถึงประตูหลังของห้องทดลองซึ่งปราศจากกล้องใด
ๆ แม้จะหลบหลีกไม่ถูกกล้องวงจรปิดตรวจจับ แต่สองมือของเงาดำปริศนาก็เปียกชุ่มตื่นเต้นสุดขีด
กุญแจในมือสั่นเทาส่งเสียงกรุ๊งกริ๊งเบา ๆ ในความมืดมิด เสียงลมหายใจลากยาวบอกถึงความพยายามรวบรวมสติอย่างยิ่งยวด
พร้อมกันนั้นลูกกุญแจก็ถูกเสียบเข้าไปในรู บิดสามรอบประตูก็ถูกเปิดออกอย่างง่ายดาย
ในคุกมืดซึ่งคุมขังสองนายตำรวจ ร่างดำย่องเข้ามาเขย่าตัวหมวดหนุ่มเบา ๆ
“หมวดก้อง หมวด..ๆๆ” เรียกอยู่สองสามครั้ง
ก้องภพก็ลืมตาขึ้นเพ่งมองในความมืด ขณะที่ร่างปริศนาปลดผ้าคลุมหน้าออก
ทันทีที่สายตาคุ้นชินกับความมืดก้องภพก็อ้าปากค้างครางเบา ๆ
“แก”
ชายหนุ่มชุดดำไม่สนใจรีบประคองนายตำรวจหนุ่มขึ้น ก้องภพจำได้ว่าชายหนุ่มตรงหน้าชื่อ ธงศึก
ซึ่งเป็นครูสอนเต้นตอนที่เขา พี่รุจและพี่ชัชสามสิงห์ไปโชว์วาบหวิวบนเวทีบาร์เกย์
จากประสบการณ์ที่ผ่านภัยอันตรายมานับไม่ถ้วน
ก้องภพเชื่อในสัญชาติญาณตัวเองว่าชายที่ชื่อธงศึกไม่ใช่ศัตรู
คิดได้ดังนั้นก็กล้ำกลืนความเจ็บปวดพยายามลุกขึ้นโดยมีธงศึกคอยประคองอย่างใกล้ชิด
“ทำไมนายถึ...ง”
“ไม่ต้องถาม รีบหนีเอาตัวรอดก่อน” ธงศึกตัดบท ตั้งแต่ที่เจอกันครั้งแรก
หัวใจทั้งสี่ห้องของเขาก็ถูกหมวดหนุ่มสุดหล่อจับจองไปจนหมดสิ้น อานุภาพแห่งความรักทำให้คนตาบอดจริง
ๆ มืดมิดจนมองไม่เห็นถึงอันตรายที่แม้กระทั่งชีวิตตนเองอาจต้องดับสูญ
“ช่วยผู้การด้วย” ก้องภพลังเลไม่อยากหนีเอาตัวรอดคนเดียว
“ไม่ได้ คนมากจะเป็นจุดสนใจ” ธงศึกชี้แจงเหตุผลจนก้องภพได้คิด
ด้วยกำลังของเขาตอนนี้ช่วยตัวเองยังยาก หันหลังมองผู้บังคับบัญชาที่ยังนอนหลับใหลพลางตัดใจแน่วแน่ ระหว่างนั้นธงศึกก็คว้าเสื้อกาวน์ของด๊อกเตอร์ฟิลลิปบนเก้าอี้นวมให้นายตำรวจหนุ่มสวมใส่
ก้องภพเองที่ถูกสัญชาติญาณการเอาชีวิตรอดกระตุ้นให้มีความหวังอีกครั้งรวบรวมกำลังเดินออกจากห้องทดลองอย่างระมัดระวัง
ภายใต้การนำทางของธงศึกไม่นานทั้งคู่ก็ผ่านมุมตึกที่ทั้งเงียบทั้งมืดแลเห็นเพียงแสงไฟวับแวมอยู่ห่างออกไปประมาณห้าสิบเมตร
“ไหวมั้ยหมวด” จู่ ๆ ธงศึกก็เอ่ยถามอย่างห่วงใยเมื่อได้ยินเสียงหอบหายใจหนัก
ๆ หมวดหนุ่มพยักหน้าเป็นคำตอบ
และก่อนที่จะพ้นมุมตึก!! ธงศึกก็ใช้ร่างตนเองบังหมวดก้องภพไว้โดยอัตโนมัติ
ปืนในมือเย็นเยียบราวมัจจุราชรอคอยเงาดำที่กำลังคืบคลานเข้ามาอย่างเงียบกริบ
“อ๊ออออคค”
เสียงสำลักดิ้นรนดังขึ้นและก่อนที่จะขาดหายในวงแขนที่กระชับรัดแน่น พลันธงศึกก็คลายแขนออกอย่างรวดเร็วเมื่อเห็นใบหน้าเหยเกเต็มตา
“ไอ้ก้อง” เขาอุทานไม่เชื่อสายตา
รีบดึงตัวชายหนุ่มเข้ามาในซอกตึก ด้วยความที่มีใบหน้าเหมือนหมวดหนุ่มก้องภพ
ธงศึกจึงให้ความเป็นมิตรแก่ก้องภพอย่างมากซึ่งก้องภพเองที่มีอายุน้อยกว่าก็เรียกเขาว่า
“พี่ธง” อย่างสนิทปากเช่นกัน
ก้องภพคลำคอเบา ๆ ทำหน้าตื่นเมื่อเห็นหมวดก้องภพอยู่ด้วยโพล่งถาม
“นี่พี่ธงงง”
“ใช่...” ธงศึกตอบหนักแน่นพร้อมกับจุ๊ปากบอกให้เงียบเสียง
แล้วก้องภพก็บอกว่าเขากำลังจะไปช่วยหมวดก้องภพเหมือนกัน ซึ่งท้ายที่สุดทั้งสองก็ร่วมใจกันพาหมวดก้องมาถึงกำแพงที่มีช่องเล็ก
ๆ พอลอดตัวออกไปได้
“เอาปืนนี่ไว้
พ้นจากนี้อีกสามร้อยเมตรก็ถึงถนนใหญ่ รักษาตัวด้วยนะหมวด” ธงศึกบอกน้ำเสียงดีใจที่คนรักกำลังจะได้รับอิสรภาพ
แต่ก็แฝงความเศร้าที่ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้เจอกันอีกหรือเปล่า
หมวดหนุ่มพยักหน้ารับคำบีบมือธงศึกเป็นการขอบคุณ หันไปหาก้องภพพูดเบา ๆ
“พวกเราไป” พูดจบแทรกตัวผ่านช่องแคบระหว่างกำแพง
แต่เมื่อเห็นก้องภพยืนนิ่งก็สำทับ
“เร็ว”
“ผมไปไม่ได้....โชคดีครับหมวด” ก้องภพบอกเสียงเศร้าเมื่อนึกถึง GPS ที่ถูกฝังอยู่ในตัว หมวดหนุ่มไม่รู้ความนัยได้แต่ทำหน้าสงสัยแต่ก็จำตัดใจเบียดตัวผ่านซอกแคบออกไป...........................
พอพ้นซอกกำแพงรกทึบมาได้
หมวดก้องภพที่เริ่มฟื้นตัวจากความอ่อนล้ากระชับเสื้อกาวน์ตัวใหญ่ให้รัดกุม
เล็ดลอดออกจากรังหม้ายดำอย่างเงียบกริบ อาศัยความมืดและพงหญ้าที่หนาแน่นพรางตัวจนใกล้ถึงถนนใหญ่
เขาแหวกหญ้าดันตัวไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่องและก่อนที่จะพยุงตัวขึ้นขอบถนน แสงไฟหน้ารถที่แล่นตัดหัวโค้งมาอย่างรวดเร็วก็ปะทะเข้ากับร่างเขาอย่างไม่ทันตั้งตัว
หมวดหนุ่มใจหายวาบรีบกระโดดหลบลงพงหญ้าข้างทางทันที
แต่เสื้อกาวน์สีขาวที่ไหววูบในความมืดนั้นเด่นชัดมากพอจนทำให้รถคันดังกล่าวจอดพรึ่ด ประตูรถถูกเปิดอย่างร้อนรนพร้อมกับร่างเปรียวยืนจังก้าในมือมีปืนดำมะเมื่อม หมวดก้องภพกระชับปืนแนบแน่นมองผ่านพงหญ้าก็เห็นนังวายร้ายเด่นเดือนกำลังเพ่งมองมา
เขามีโอกาสที่จะเด็ดชีพหล่อนอย่างง่ายดายแต่ก็เลือกที่จะไม่ทำเพราะเสียงกระสุนปืนจะทำให้พวกมันแห่กันออกมา
พลางมองดูเรือนร่างขาวผ่องไร้ที่ติตรงหน้า แสงไฟหน้ารถลูบไล้ผิวขาวจนแสบตาทำเอาความเป็นชายของเขาลุกโชนกอปรกับอารมณ์ทางเพศที่ถูกกระตุ้นก่อนหน้าก็ทำให้เงี่ยนอย่างสุดระงับ
คิดแล้วกลืนน้ำลายหน้ามืดตามัวอยากปลดปล่อยความอึดอัดที่สั่งสมเต็มท้องน้อยเต็มที คิดแล้วก็ควานหาได้ก้อนกรวดเล็ก ๆ
เหวี่ยงไปไม่ไกลจากจุดที่ซุ่มอยู่
ได้ผล...เด่นเดือนหันขวับเล็งปืนไปยังต้นเสียงย่องเข้ามาแผ่วเบาราวแมวจ้องตะครุบเหยื่อ
“พั๊วะ” เสียงสันมือฟันใส่มือแน่งน้อยรวดเร็วและแม่นยำจนปืนหลุดกระเด็น
นางสิงห์เด่นเดือนแม้จะร้ายกาจแค่ไหนก็เป็นเพียงหญิงสาว ไม่มีทางทานทนต่อการจู่โจมระยะประชิดของชายฉกรรจ์ได้
หล่อนพยายามจะกรีดร้องแต่ก็โดนมือใหญ่อุดปาก ดิ้นรนไปมาแต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อปลายกระบอกปืนจ่อแน่วนิ่งกับแผ่นหลัง
“หุบปากถ้ายังไม่อยากตาย” ก้องภพพูดเย็นชาความขี้เล่นที่เป็นนิสัยส่วนตัวไม่หลงเหลืออยู่ในน้ำเสียงแม้แต่น้อย
“ไอ้ก้องภพ....แกหนีไม่รอดหรอก” เด่นเดือนครางตกใจแต่ก็ไม่วายเย้ยหยัน
“เดี๋ยวก็รู้” หมวดหนุ่มตอบยั่วก้มหน้าจนเกือบติดซอกคอ สูดกลิ่นหอมจากร่างขาวพลางบิดข้อมือจนเด่นเดือนร้องโอ๊ก
เขาไม่กล้าชะล่าใจแม้แต่น้อยเพราะรู้ถึงพิษสงของนางวายร้ายนี้ดี ทีแรกกะจะใช้รถหล่อนหลบหนีแต่เปลี่ยนใจเพราะกลัวว่ารถอาจมีสัญญาณติดตาม
จัดการดับเครื่องยนต์แล้วบังคับศัตรูตัวร้ายให้เดินฝ่าความมืดมุ่งสู่ถนนใหญ่........แม้จะเป็นถนนใหญ่แต่เพราะเป็นชานเมืองและดึกมากแล้วจึงไม่มีรถบนถนนแม้แต่คันเดียว
แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา ปัญหาตอนนี้คือความเงี่ยนที่ถูกกระตุ้นด้วยกลิ่นสาว ด้วยสภาพที่ถูกดันหลังจึงทำให้ก้นกลมกลึงของเด่นเดือนบิดส่ายเสียดสีความเป็นชายของก้องภพอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงจนควยทั้งดุ้นที่ไม่มีกางเกงในห่อหุ้มตั้งลำแข็งโด่แทบทะลุเสื้อกาวน์
ก้องภพที่โดนทั้งความเงี่ยนความแค้นครอบงำพลันตัดสินใจเด็ดขาดว่าก่อนส่งตัวนังตัวร้ายไปสถานีตำรวจเขาจะใช้ความสาวความสวยของหล่อนเป็นเครื่องปลดเปลื้องความใคร่
และที่สำคัญที่สุดเพื่อระบายความแค้นชดใช้ความเป็นชายที่ถูกหล่อนให้ลูกน้องทำลายลงก่อน
ทั้งคู่เดินมาจนถึงตึกร้างที่ยังสร้างไม่เสร็จ ก้องภพลังเลชั่วครู่ ตรวจสอบชัยภูมิที่แม้จะไกลจากรังหม้ายดำไม่มาก
แต่ก็ตกลงใจที่จะจัดการหล่อนตรงนี้
พวกมันต้องคิดไม่ถึงว่าศัตรูจะอยู่แค่ปลายจมูกแน่ ๆ เพราะที่ที่อันตรายที่สุดก็คือที่ที่ปลอดภัยที่สุดนั่นเอง คิดแล้วก็กวาดตามองดูอุปกรณ์ก่อสร้างที่ถูกทิ้งกระจัดกระจาย
แล้วเชือกเส้นเหมาะก็ถูกใช้แทนกุญแจมือไพล่หลังเด่นเดือนจนแน่นหนา
ก้องภพถอดเสื้อกาวน์ออกอย่างรวดเร็ว
อวดลำควยดุ้นเหมาะตั้งตระหง่านชี้สี่สิบห้าองศายืนจังก้าคร่อมร่างเด่นเดือนที่พยายามดันตัวยืนแต่ก็ไม่เป็นผล
“ไอ้ก้อ..ไอ้ก้อง...แกจะทำอะไร” เด่นเดือนกระชากเสียงแต่ก็กระถดถอยหนี แม้จะไม่ใช่สาวบริสุทธิ์แต่ถึงอย่างไรหล่อนก็เป็นผู้หญิง
การจะโดนข่มขืนโดยไม่ยินยอมพร้อมใจก็ยังยากที่จะรับได้
“ก็จะเป็นผัวนะซี่ ฮ่า ๆๆๆ” ก้องภพตวาดกลับโถมตัวลงฉีกกระชากชุดสวยจนขาดกระจุย
“ไอ้บ้า....ไอ้สารเลว..แก...ถุยย” เด่นเดือนดิ้นรนรวบรวมน้ำลายพ่นใส่หน้าหล่อคมสันเต็ม
ๆ ก้องภพผงะตวัดมือตบหน้าขาวผ่องเต็มแรง
“อีสัตว์...ฤทธิ์มากนะมึง
ถ้าไม่อยากเป็นผีเฝ้าตึกก็แหกขายอมเป็นเมียกูซะดี ๆ” เขาด่ากลับตามอารมณ์เดือดดาล
ไม่เห็นฝ่ายตรงข้ามเป็นเพศอ่อนแอแม้แต่น้อย กับหล่อนต้องตาต่อตาฟันต่อฟันถึงจะสาสม
ปฎิกริยาดุดันทำให้เด่นเดือนอดสะดุ้งไม่ได้
นึกไม่ถึงว่าก้องภพที่ทะเล้นทะลึ่งจะกักขฬะเหี้ยมเกรียมขนาดนี้
แม้กระนั้นหล่อนก็ฝืนขัดขืนแต่ในที่สุดก็ทานไม่ไหว
สองขาขาวนวลถูกแหกกว้างรับร่างเปลือยสมส่วนของศัตรูคู่แค้นที่ยัดเยียดดุ้นเนื้อแกร่งกร้าวเข้าไปในร่องหลืบอย่างไม่อาจหลบเลี่ยง
“ปล่อยกู....กูจะฆ่ามึงงงง”
เสียงโหยหวนเจ็บช้ำของนังวายร้ายกรีดร้องแต่ก็โดนปืนดำทะมึนอุดปากทันควัน
“ถ้ามึงอยากแดกลูกปืนก็แหกปากร้อง.......ร้อง” ก้องภพตะโกนขบกรามแนบแน่นเส้นเลือดตรงคอโป่งโปนด้วยความแค้นสุดขีดขึ้นนกปืนทำท่าขึงขัง
เด่นเดือนหยุดกึกในขณะที่ก้องภพขยับบั้นเอวดันควยแข็งราวท่อนไม้เข้าไปในร่องสวาทอย่างต่อเนื่อง
เมื่อควยเข้าไปหมดลำก็ใช้สองมือจับหัวไหล่กลมมนของหล่อนไว้แล้วยกตูดห่มกระแทกเริ่มเย็ดจริงจังโดยปืนที่คาปากไว้ทำให้เด่นเดือนไม่กล้าแม้แต่ขยับจำต้องยอมให้ก้องภพตักตวงหาความสุขจากเรือนกายอย่างเต็มที่
“อึ๊บ ๆๆๆ...ซี้ดดดดสส์...ๆๆๆ” นายตำรวจหนุ่มครางกระเส่า หน้าเหยหัวควยโดนมดลูกบีดรัดตุ๊บ
ๆ จำต้องเร่งสปีดสาวควยเป็นพัลวัน เสียงควยบุกทะลวงรูหีฉ่ำน้ำดังสะท้าน
เด่นเดือนเบิกตาโพลงแค้นแสนแค้นมองดูปืนในปากที่กระดกขึ้นลงตามแรงกระเด้าด้วยใจหวิวหวั่น
ก้องภพใช้ทุกอณูของเรือนร่างอวบอัดอย่างคุ้มค่า นมสองเต้าถูกบีบเค้นจนแดงเถือก
หัวเหน่าสามเหลี่ยมที่ปกคลุมด้วยไรขนถูกหมอยหยาบของบุรุษเพศบดขยี้จนเสียรูป
แคมใหญ่แคมเล็กก็โดนหัวควยบานปลิ้นตลบเสียดสีจนน้ำเงี่ยนหลั่งออกมาชะโลมหัวถอกจนมันแผล็บ
“อูยยย..ซี้ดดดสสส์..อ๊ะ
ๆๆๆๆ..อึ๊บๆๆๆ”
เขาโขยกตัวระดมเย็ดอย่างเมามัน
จับสองขาแหกกว้างกระแทกควยทั้งลำเข้าสุดออกสุดยัดเยียดความเป็นผัวให้หล่อนอย่างสาแก่ใจ
ดุ้นเนื้อมันระยับแทงเข้าแทงออกถี่เร็ว ๆๆๆ จนกระโปกพวงใหญ่ซึ่งอัดแน่นด้วยน้ำเงี่ยนมากมายฟาดประกบกับง่ามตูดเป็นจังหวะ
เร่งความเร็วขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อน้ำเงี่ยนเคลื่อนมาจ่อที่ปลายควย
กระเด้าอีกสามสี่ทีก็ร้องครางดังเหมือนสัตว์ป่า
“เอ๊าะๆๆๆๆ.....ซี้ดดดดดดสสส์” ก้องภพตัวเกร็งสะท้านสุขสมเมื่อถึงจุดสุดยอด
น้ำเงี่ยนร้อนระอุฉีดใส่มดลูกจนล้นกระฉอก
แม้น้ำจะแตกไปแล้ว แต่ควยที่เพิ่งพ่นพิษไปหมาด ๆ ก็ยังเต้นตุ้บ ๆ
ไม่มีทีท่าว่าจะอ่อนตัว ความแค้นปะทุเป็นความเงี่ยนอย่างต่อเนื่อง
เขาจับหล่อนเปลี่ยนท่ากดหน้าสวยกับพื้นซีเมนต์หยาบ
ปาดหัวควยวาววามกับกลีบแคมทำความคุ้นเคยอีกครั้งก่อนจะดันเข้าไปอีกรอบ
“ซี้ดดดดดสส์” ก้องภพเชิดหน้าคราง
ร่องรูอุ่นให้ความรู้สึกสบายโอบรัดลำควยแข็งแกร่งไว้
ก่อนจะฟุบหน้าไปบนซอกคอหอมกรุ่นตูดก็สาวควยตะบันกลีบเนื้ออูมเสียดสีเม็ดแตดแดงรัว
ๆ..........
เกมแห่งความแค้นเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น..........................มุกประดับตื่นรับข่าวที่นายตำรวจหนุ่มก้องภพหนีไปได้ด้วยอารมณ์ขุ่นมัว
“มันหนีไปได้ยังไง.....ใครเป็นคนเฝ้ายามเอาตัวมันไปลงโทษตามกฎ” หล่อนสั่งเฉียบขาด
“ป่านนี้จะไปตามมันได้ที่ไหน
อีกเดี๋ยวตำรวจก็คงแห่มา...บ้าจริง”
มุกประดับพูดเคียดแค้นทุบหมัดลงบนโต๊ะก่อนจะหันไปทางด๊อกเตอร์ฝรั่ง
“มีอะไรหายไปบ้างหรือเปล่า แล้วนี่ยายเดือนไปไหน”
หล่อนถามน้ำเสียงร้อนรนกลัวว่ายาสามสวาทอาจถูกหยิบฉวยไป
“เท่าที่ดูมีแค่เสื้อกาวน์ของผมตัวเดียวที่หายไปครับนายหญิง” ด๊อกเตอร์ฟิลลิปตอบนอบน้อม
พลันเด่นจันทร์ที่ยืนอยู่ข้างมุกประดับก็ยกนาฬิกาขึ้นดูพร้อมกับยิ้มอย่างมีเลศนัย
ก่อนจะพูดปลอดโปร่ง
“เรื่องจับตัวมันกลับมา ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของน้องเองคะคุณพี่” และก่อนที่มุกประดับจะพูดอะไร
เด่นจันทร์ก็สั่งสมุนสามสี่คนให้ตามออกไป
ส่วนมุกประดับก็สั่งให้เตรียมพร้อมถอนกำลังรับมือกับเหตุไม่คาดฝันที่อาจเกิดขึ้น..........................
ภายในตึกร้างเสียงเร่าร้อนจากเกมกามระหว่างหญิงชายขับเคี่ยวกันอย่างถึงพริกถึงขิง
บนพื้นซีเมนต์ที่กลายเป็นสังเวียนสวาท
ก้องภพกำลังวาดลวดลายคร่อมร่างขาวสล้างของเด่นเดือนไว้
ใช้ควยแข็งแกร่งแทนความคลั่งแค้นกระแทกกระทั้นใส่รูสวาทหญิงสาวอย่างบ้าคลั่ง
“ฟุบฟับ ๆๆๆ ตั้บ ๆๆๆๆ...ซี้ดดดดสส์”
เสียงเนื้อบดเนื้อดังแทรกด้วยเสียงครางหอบหายใจเป็นระยะ ๆ
เด่นเดือนที่ยังถูกปืนเสียบคาปากได้แต่ครางไม่ยินยอม
แรงเย็ดหนักหน่วงที่ก้องภพมอบให้ซึมซาบเข้าไปเพิ่มพูนความแค้นในจิตใจ แต่หล่อนก็ทำได้แค่นั้น
เครื่องเพศหญิงที่เป็นสัญญลักษณ์แห่งการยอมรับความแข็งแกร่งของเพศชายทำหน้าที่สวนทางกับจิตใจที่โกรธแค้นจนแทบระเบิด
หล่อนถูกอารมณ์ทางเพศที่รุนแรงของก้องภพบดขยี้ทำลายจนสะบักสะบอม
ร่างกายถูกใช้บำบัดความใคร่อันกักขฬะหื่นกระหาย รูหีถูกระดมเย็ดจนบานอ้า
เม็ดแตดสั่นระริกทุกครั้งที่โดนหัวเงี่ยงครูดอดสูดปากครางด้วยความเสียวตามธรรมชาติไม่ได้
ก้องภพเองที่ปวดหน่วงลูกกระโปกก็ตะบี้ตะบันโหมเย็ดอย่างหนักเมื่อจุดสุดยอดเริ่มใกล้เข้ามาทุกขณะ
เขาซอยควยถี่ ๆ อัดหัวควยหยุ่นกับแคมเนื้ออย่างเร่งร้อน มุดหายครั้งแล้วครั้งเล่า
ๆๆๆๆ จนสุดท้ายครางเสียงสั่นเมื่อน้ำใกล้แตกเต็มทน กดตูดเสียบควยเปิดรูสวาทฉ่ำน้ำแรงเร็วจนมองแทบไม่ทัน
“อ๊ะ
ๆๆๆ...เอ๊าะ..ๆๆๆ..ซี้ดดดดสสส์..ๆๆๆๆ...อู๊ยยยยยยยย” นายตำรวจหนุ่มเชิดหน้ากัดฟันหลับตาปี๋
น้ำแห่งความสุขปริ่มรอคอยเวลาพุ่งกระฉูดในทุกเสี้ยววินาที
“อื๊อออออออ” ก้องภพร้องลากเสียงยาวเป็นครั้งสุดท้าย หัวสั่นสะท้านตูดเด้งราวติดสปริง
เอวแข็งแรงขยับซอยยิก ๆ สาวควยเย็ดถี่ยิบ
ๆๆๆ จนน้ำเงี่ยนระเบิดออกจากปลายควยอย่างรุนแรง และแทบเป็นเวลาเดียวกันร่างเปลือยของเขาก็กลิ้งถลาออกจากร่างงามของเด่นเดือนตามมาด้วยเสียงหนัก
ๆ
“พลั่ก” ก้องภพกระเด็นไปตามแรงถีบ เขารีบหมุนตัวตามสัญชาติญาณแต่ก็ถูกปืนหลายกระบอกสยบอย่างรวดเร็ว
ระหว่างที่ชุลมุนเด่นเดือนได้รับการช่วยเหลือโดยให้ใส่เสื้อกาวน์ของด๊อกเตอร์แทน
ก้องภพมองงุนงงนึกเสียใจที่ยอมให้ความเงี่ยนครอบงำจนเสียท่าตกอยู่ในเงื้อมมือพวกมันอีกครั้ง
เขากลืนน้ำลายอย่างยากเย็นก่อนจะโดนเด่นเดือนใช้ปืนฟาดไปที่ก้านคอเต็มแรงจนสิ้นสติไม่ทันได้เห็นแววตาโกรธแค้นเหมือนสัตว์บาดเจ็บของนางสิงห์ร้ายเด่นเดือนที่รับประกันความโหดเหี้ยมทารุณที่จะเกิดขึ้นในอนาคตอย่างแน่นอน................................
การที่เด่นจันทร์สามารถจับตัวหมวดก้องภพกลับมาได้
และจากคำของเด่นเดือนที่บอกว่าความลับของรังหม้ายดำยังไม่ถูกเปิดเผยก็ทำให้มุกประดับพอใจเป็นอย่างมาก
สั่งให้หมอนพที่เป็นลูกศิษย์ของด๊อกเตอร์ฟิลลิปดูแลรักษาเด่นเดือนอย่างใกล้ชิดและให้รายงานความคืบหน้าทุกระยะเพราะรู้นิสัยของน้องสาวคนเล็กดีว่าร้ายกาจรุนแรงขนาดไหนซึ่งอาจจะทำให้เสียแผนใหญ่ได้........................
“ขอบคุณคุณเด่นนะครับที่อุตส่าห์เสียเวลาเอาเสื้อกาวน์มาคืน”
ด๊อกเตอร์ฝรั่งพูดแฝงแววเสียดสีเมื่อเห็นเด่นจันทร์เอาเสื้อกาวน์มาคืนให้ด้วยตัวเอง
“โอ๊ยไม่เป็นไรหรอกค่าด๊อก..” เด่นจันทร์จีบปากจีบคอทั้งที่ในใจเกลียดไอ้ฝรั่งขี้นกจะตาย ไม่เพียงหล่อนเท่านั้น
ด๊อกเตอร์เองก็รู้ทันและไม่ชอบขี้หน้านังกระเทยหน้าสวยเช่นกัน อุปมางูเห็นตีนงูงูเห็นนมไก่
ซึ่งถ้าไม่ติดว่าเป็นน้องชายของมุกประดับคงได้แตกหักกันไปแล้ว
“นะคะ..คนกันเองแท้ ๆ” เด่นจันทร์ใส่จริตอีกครั้งก่อนจะเดินออกจากห้องทดลองไปทิ้งให้ฝรั่งกลางคนยืนขบคิดไม่เข้าใจ
นึกถึงความกระวนกระวายร้อนรุ่มของมุกประดับที่ไม่รู้จะไปจับตัวหมวดก้องภพได้ที่ไหนนั้นยืนยันได้ว่าเรื่องราวค่อนข้างหนักหนาสาหัส
แต่ก็น่าแปลกที่อีกระเทยเด่นจันทร์ตามจับไอ้หมวดนั่นมาได้อย่างทันควัน ด๊อกเตอร์ฟิลลิปคิดพลางมองเสื้อกาวน์ในมือพลันความคิดก็วาบเข้ามาในหัวสมองอันปราดเปรื่อง
“หรือว่า..”
ไวเท่าความคิดเขาพลิกเสื้อกาวน์ตรวจดูอย่างละเอียด ไม่นานก็พบว่าตรงรอยตะเข็บถูกเย็บเป็นซอกเล็กบรรจุชิฟตัวจิ๋วซึ่งก็คือชิฟ GPS ระบุสถานที่นั่นเอง มิน่าไอ้หมวดก้องภพถึงได้ถูกตามตัวจนเจอ
ที่แท้ตัวเขาเองก็กำลังถูกหม้ายดำจับตามองอยู่เหมือนกันนั่นเอง
“เสียแรงที่กูทุ่มเททำงานให้จนสุดตัว” ด๊อกเตอร์สติเฟื่องสบถเบา ๆ
พลางยัดชิฟตัวจิ๋วใส่เข้าไปในรอยตะเข็บตามเดิม..........................